Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | iustificatus |
Gen. | iustificati |
Dat. | iustificato |
Acc. | iustificatum |
Abl. | iustificato |
Voc. | iustificate |
PLURIEL |
Nom. | iustificati |
Gen. | iustificatōrum |
Dat. | iustificatis |
Acc. | iustificatos |
Abl. | iustificatis |
Voc. | iustificati |
SINGULIER |
Nom. | iustificată |
Gen. | iustificatae |
Dat. | iustificatae |
Acc. | iustificatam |
Abl. | iustificatā |
Voc. | iustificată |
PLURIEL |
Nom. | iustificatae |
Gen. | iustificatārum |
Dat. | iustificatis |
Acc. | iustificatas |
Abl. | iustificatis |
Voc. | iustificatae |
SINGULIER |
Nom. | iustificatum |
Gen. | iustificati |
Dat. | iustificato |
Acc. | iustificatum |
Abl. | iustificato |
Voc. | iustificatum |
PLURIEL |
Nom. | iustificata |
Gen. | iustificatōrum |
Dat. | iustificatis |
Acc. | iustificata |
Abl. | iustificatis |
Voc. | iustificata |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IUSTIFICATUS100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|