Déclinaison / Conjugueur latin
oblitĕror - Diathèse passive
(oblitĕro, oblitĕras, obliteravi, oblitĕrāre, obliteratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | oblitĕror |
II sing. | oblitĕrāris, oblitĕrāre |
III sing. | oblitĕrātur |
I plur. | oblitĕrāmur |
II plur. | oblitĕramĭni |
III plur. | oblitĕrantur |
IMPARFAIT |
I sing. | oblitĕrābar |
II sing. | oblitĕrabāris, oblitĕrabāre |
III sing. | oblitĕrabātur |
I plur. | oblitĕrabāmur |
II plur. | oblitĕrabamĭni |
III plur. | oblitĕrabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | oblitĕrābor |
II sing. | oblitĕrabĕris, oblitĕrabĕre |
III sing. | oblitĕrabĭtur |
I plur. | oblitĕrabĭmur |
II plur. | oblitĕrabimĭni |
III plur. | oblitĕrabuntur |
PARFAIT |
I sing. | obliteratus, a, um sum |
II sing. | obliteratus, a, um es |
III sing. | obliteratus, a, um est |
I plur. | obliterati, ae, a sumus |
II plur. | obliterati, ae, a estis |
III plur. | obliterati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | obliteratus, a, um eram |
II sing. | obliteratus, a, um eras |
III sing. | obliteratus, a, um erat |
I plur. | obliterati, ae, a eramus |
II plur. | obliterati, ae, a eratis |
III plur. | obliterati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | obliteratus, a, um ero |
II sing. | obliteratus, a, um eris |
III sing. | obliteratus, a, um erit |
I plur. | obliterati, ae, a erimus |
II plur. | obliterati, ae, a eritis |
III plur. | obliterati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | oblitĕrer |
II sing. | oblitĕrēris, oblitĕrēre |
III sing. | oblitĕrētur |
I plur. | oblitĕrēmur |
II plur. | oblitĕremĭni |
III plur. | oblitĕrentur |
IMPARFAIT |
I sing. | oblitĕrārer |
II sing. | oblitĕrarēris, oblitĕrarēre |
III sing. | oblitĕrarētur |
I plur. | oblitĕrarēmur |
II plur. | oblitĕraremĭni |
III plur. | oblitĕrarentur |
PARFAIT |
I sing. | obliteratus, a, um sim |
II sing. | obliteratus, a, um sis |
III sing. | obliteratus, a, um sit |
I plur. | obliterati, ae, a simus |
II plur. | obliterati, ae, a sitis |
III plur. | obliterati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | obliteratus, a, um essem |
II sing. | obliteratus, a, um esses |
III sing. | obliteratus, a, um esset |
I plur. | obliterati, ae, a essemus |
II plur. | obliterati, ae, a essetis |
III plur. | obliterati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | oblitĕrāre |
II plur. | oblitĕramĭni |
FUTUR |
II sing. | oblitĕrātor |
III sing. | oblitĕrātor |
II plur. | |
III plur. | oblitĕrantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
obliteratus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
oblitĕrāri |
PARFAIT |
Singolare: | obliteratus, a, um esse |
Plurale: | obliterati, ae, a esse |
FUTUR |
obliteratum esse |
GERUNDIVO |
oblitĕrandus, a, um | |