GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


oblittĕro - Diathèse active

(oblittĕro, oblittĕras, oblitteravi, oblittĕrāre, oblitteratum)

verbe transitif I conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME ACTIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. oblittĕro
 II sing. oblittĕras
 III sing. oblittĕrat
 I plur. oblittĕrāmus
 II plur. oblittĕrātis
 III plur. oblittĕrant
IMPARFAIT
 I sing. oblittĕrābam
 II sing. oblittĕrābas
 III sing. oblittĕrābat
 I plur. oblittĕrabāmus
 II plur. oblittĕrabātis
 III plur. oblittĕrābant
FUTUR SIMPLE
 I sing. oblittĕrābo
 II sing. oblittĕrābis
 III sing. oblittĕrābit
 I plur. oblittĕrabĭmus
 II plur. oblittĕrabĭtis
 III plur. oblittĕrābunt
PARFAIT
 I sing. oblitteravi
 II sing. oblitteravisti
 III sing. oblitteravit
 I plur. oblitteravĭmus
 II plur. oblitteravistis
 III plur. oblitteravērunt, oblitteravēre
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. oblitteravĕram
 II sing. oblitteravĕras
 III sing. oblitteravĕrat
 I plur. oblitteraverāmus
 II plur. oblitteraverātis
 III plur. oblitteravĕrant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. oblitteravĕro
 II sing. oblitteravĕris
 III sing. oblitteravĕrit
 I plur. oblitteraverĭmus
 II plur. oblitteraverĭtis
 III plur. oblitteravĕrint
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. oblittĕrem
 II sing. oblittĕres
 III sing. oblittĕret
 I plur. oblittĕrēmus
 II plur. oblittĕrētis
 III plur. oblittĕrent
IMPARFAIT
 I sing. oblittĕrārem
 II sing. oblittĕrāres
 III sing. oblittĕrāret
 I plur. oblittĕrarēmus
 II plur. oblittĕrarētis
 III plur. oblittĕrārent
PARFAIT
 I sing. oblitteravĕrim
 II sing. oblitteravĕris
 III sing. oblitteravĕrit
 I plur. oblitteraverĭmus
 II plur. oblitteraverĭtis
 III plur. oblitteravĕrint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. oblitteravissem
 II sing. oblitteravisses
 III sing. oblitteravisset
 I plur. oblitteravissēmus
 II plur. oblitteravissētis
 III plur. oblitteravissent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. oblittĕra
 II plur. oblittĕrāte
FUTUR
 II sing. oblittĕrāto
 III sing. oblittĕrāto
 II plur. oblittĕratōte
 III plur. oblittĕranto
PARTICIPE
PRÉSENT
 oblittĕrans, –antis
FUTUR
 oblitteratūrūs, –a, –ūm
INFINITIF
PRÉSENT
 oblittĕrāre
PARFAIT
 oblitteravisse
FUTUR
 Singolare: oblitteratūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: oblitteratūros, –as, –a esse
GERUNDIF
 Génitif: oblittĕrandi
 Datif: oblittĕrando
 Accusatif: ad oblittĕrandum
 Ablatif: oblittĕrando
SUPIN
 oblitteratum

Voir la forme passive de ce verbe

<<  oblitteratus oblittĕror  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:OBLITTERO100}} ---CACHE---