Déclinaison / Conjugueur latin
oblittĕro - Diathèse active
(oblittĕro, oblittĕras, oblitteravi, oblittĕrāre, oblitteratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | oblittĕro |
II sing. | oblittĕras |
III sing. | oblittĕrat |
I plur. | oblittĕrāmus |
II plur. | oblittĕrātis |
III plur. | oblittĕrant |
IMPARFAIT |
I sing. | oblittĕrābam |
II sing. | oblittĕrābas |
III sing. | oblittĕrābat |
I plur. | oblittĕrabāmus |
II plur. | oblittĕrabātis |
III plur. | oblittĕrābant |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | oblittĕrābo |
II sing. | oblittĕrābis |
III sing. | oblittĕrābit |
I plur. | oblittĕrabĭmus |
II plur. | oblittĕrabĭtis |
III plur. | oblittĕrābunt |
PARFAIT |
I sing. | oblitteravi |
II sing. | oblitteravisti |
III sing. | oblitteravit |
I plur. | oblitteravĭmus |
II plur. | oblitteravistis |
III plur. | oblitteravērunt, oblitteravēre |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | oblitteravĕram |
II sing. | oblitteravĕras |
III sing. | oblitteravĕrat |
I plur. | oblitteraverāmus |
II plur. | oblitteraverātis |
III plur. | oblitteravĕrant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | oblitteravĕro |
II sing. | oblitteravĕris |
III sing. | oblitteravĕrit |
I plur. | oblitteraverĭmus |
II plur. | oblitteraverĭtis |
III plur. | oblitteravĕrint |
PRÉSENT |
I sing. | oblittĕrem |
II sing. | oblittĕres |
III sing. | oblittĕret |
I plur. | oblittĕrēmus |
II plur. | oblittĕrētis |
III plur. | oblittĕrent |
IMPARFAIT |
I sing. | oblittĕrārem |
II sing. | oblittĕrāres |
III sing. | oblittĕrāret |
I plur. | oblittĕrarēmus |
II plur. | oblittĕrarētis |
III plur. | oblittĕrārent |
PARFAIT |
I sing. | oblitteravĕrim |
II sing. | oblitteravĕris |
III sing. | oblitteravĕrit |
I plur. | oblitteraverĭmus |
II plur. | oblitteraverĭtis |
III plur. | oblitteravĕrint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | oblitteravissem |
II sing. | oblitteravisses |
III sing. | oblitteravisset |
I plur. | oblitteravissēmus |
II plur. | oblitteravissētis |
III plur. | oblitteravissent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | oblittĕra |
II plur. | oblittĕrāte |
FUTUR |
II sing. | oblittĕrāto |
III sing. | oblittĕrāto |
II plur. | oblittĕratōte |
III plur. | oblittĕranto |
|
PARTICIPE |
PRÉSENT |
oblittĕrans, antis |
FUTUR |
oblitteratūrūs, a, ūm |
INFINITIF |
PRÉSENT |
oblittĕrāre |
PARFAIT |
oblitteravisse |
FUTUR |
Singolare: | oblitteratūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | oblitteratūros, as, a esse |
GERUNDIF |
Génitif: | oblittĕrandi |
Datif: | oblittĕrando |
Accusatif: | ad oblittĕrandum |
Ablatif: | oblittĕrando |
SUPIN |
oblitteratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBLITTERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|