Déclinaison / Conjugueur latin
ŏpercŭlo - Diathèse active
(ŏpercŭlo, ŏpercŭlas, operculavi, ŏpercŭlāre, operculatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | ŏpercŭlo |
| II sing. | ŏpercŭlas |
| III sing. | ŏpercŭlat |
| I plur. | ŏpercŭlāmus |
| II plur. | ŏpercŭlātis |
| III plur. | ŏpercŭlant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ŏpercŭlābam |
| II sing. | ŏpercŭlābas |
| III sing. | ŏpercŭlābat |
| I plur. | ŏpercŭlabāmus |
| II plur. | ŏpercŭlabātis |
| III plur. | ŏpercŭlābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ŏpercŭlābo |
| II sing. | ŏpercŭlābis |
| III sing. | ŏpercŭlābit |
| I plur. | ŏpercŭlabĭmus |
| II plur. | ŏpercŭlabĭtis |
| III plur. | ŏpercŭlābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | operculavi |
| II sing. | operculavisti |
| III sing. | operculavit |
| I plur. | operculavĭmus |
| II plur. | operculavistis |
| III plur. | operculavērunt, operculavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | operculavĕram |
| II sing. | operculavĕras |
| III sing. | operculavĕrat |
| I plur. | operculaverāmus |
| II plur. | operculaverātis |
| III plur. | operculavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | operculavĕro |
| II sing. | operculavĕris |
| III sing. | operculavĕrit |
| I plur. | operculaverĭmus |
| II plur. | operculaverĭtis |
| III plur. | operculavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | ŏpercŭlem |
| II sing. | ŏpercŭles |
| III sing. | ŏpercŭlet |
| I plur. | ŏpercŭlēmus |
| II plur. | ŏpercŭlētis |
| III plur. | ŏpercŭlent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ŏpercŭlārem |
| II sing. | ŏpercŭlāres |
| III sing. | ŏpercŭlāret |
| I plur. | ŏpercŭlarēmus |
| II plur. | ŏpercŭlarētis |
| III plur. | ŏpercŭlārent |
| PARFAIT |
| I sing. | operculavĕrim |
| II sing. | operculavĕris |
| III sing. | operculavĕrit |
| I plur. | operculaverĭmus |
| II plur. | operculaverĭtis |
| III plur. | operculavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | operculavissem |
| II sing. | operculavisses |
| III sing. | operculavisset |
| I plur. | operculavissēmus |
| II plur. | operculavissētis |
| III plur. | operculavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ŏpercŭla |
| II plur. | ŏpercŭlāte |
| FUTUR |
| II sing. | ŏpercŭlāto |
| III sing. | ŏpercŭlāto |
| II plur. | ŏpercŭlatōte |
| III plur. | ŏpercŭlanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| ŏpercŭlans, antis |
| FUTUR |
| operculatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| ŏpercŭlāre |
| PARFAIT |
| operculavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | operculatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | operculatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | ŏpercŭlandi |
| Datif: | ŏpercŭlando |
| Accusatif: | ad ŏpercŭlandum |
| Ablatif: | ŏpercŭlando |
| SUPIN |
| operculatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OPERCULO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|