Déclinaison / Conjugueur latin
ŏpercŭlor - Diathèse passive
(ŏpercŭlo, ŏpercŭlas, operculavi, ŏpercŭlāre, operculatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | ŏpercŭlor |
II sing. | ŏpercŭlāris, ŏpercŭlāre |
III sing. | ŏpercŭlātur |
I plur. | ŏpercŭlāmur |
II plur. | ŏpercŭlamĭni |
III plur. | ŏpercŭlantur |
IMPARFAIT |
I sing. | ŏpercŭlābar |
II sing. | ŏpercŭlabāris, ŏpercŭlabāre |
III sing. | ŏpercŭlabātur |
I plur. | ŏpercŭlabāmur |
II plur. | ŏpercŭlabamĭni |
III plur. | ŏpercŭlabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | ŏpercŭlābor |
II sing. | ŏpercŭlabĕris, ŏpercŭlabĕre |
III sing. | ŏpercŭlabĭtur |
I plur. | ŏpercŭlabĭmur |
II plur. | ŏpercŭlabimĭni |
III plur. | ŏpercŭlabuntur |
PARFAIT |
I sing. | operculatus, –a, –um sum |
II sing. | operculatus, –a, –um es |
III sing. | operculatus, –a, –um est |
I plur. | operculati, –ae, –a sumus |
II plur. | operculati, –ae, –a estis |
III plur. | operculati, –ae, –a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | operculatus, –a, –um eram |
II sing. | operculatus, –a, –um eras |
III sing. | operculatus, –a, –um erat |
I plur. | operculati, –ae, –a eramus |
II plur. | operculati, –ae, –a eratis |
III plur. | operculati, –ae, –a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | operculatus, –a, –um ero |
II sing. | operculatus, –a, –um eris |
III sing. | operculatus, –a, –um erit |
I plur. | operculati, –ae, –a erimus |
II plur. | operculati, –ae, –a eritis |
III plur. | operculati, –ae, –a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | ŏpercŭler |
II sing. | ŏpercŭlēris, ŏpercŭlēre |
III sing. | ŏpercŭlētur |
I plur. | ŏpercŭlēmur |
II plur. | ŏpercŭlemĭni |
III plur. | ŏpercŭlentur |
IMPARFAIT |
I sing. | ŏpercŭlārer |
II sing. | ŏpercŭlarēris, ŏpercŭlarēre |
III sing. | ŏpercŭlarētur |
I plur. | ŏpercŭlarēmur |
II plur. | ŏpercŭlaremĭni |
III plur. | ŏpercŭlarentur |
PARFAIT |
I sing. | operculatus, –a, –um sim |
II sing. | operculatus, –a, –um sis |
III sing. | operculatus, –a, –um sit |
I plur. | operculati, –ae, –a simus |
II plur. | operculati, –ae, –a sitis |
III plur. | operculati, –ae, –a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | operculatus, –a, –um essem |
II sing. | operculatus, –a, –um esses |
III sing. | operculatus, –a, –um esset |
I plur. | operculati, –ae, –a essemus |
II plur. | operculati, –ae, –a essetis |
III plur. | operculati, –ae, –a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | ŏpercŭlāre |
II plur. | ŏpercŭlamĭni |
FUTUR |
II sing. | ŏpercŭlātor |
III sing. | ŏpercŭlātor |
II plur. | – |
III plur. | ŏpercŭlantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
operculatus, –a, –um |
INFINITO |
PRÉSENT |
ŏpercŭlāri |
PARFAIT |
Singolare: | operculatus, –a, –um esse |
Plurale: | operculati, –ae, –a esse |
FUTUR |
operculatum esse |
GERUNDIVO |
ŏpercŭlandus, –a, –um |
SUPIN |
operculatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OPERCULOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|