Déclinaison / Conjugueur latin
ordĭor - Diathèse active
(ordĭor, ordīris, ordīri, orsus, orsum)
verbe transitif e intransitif déponent IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | ordĭor |
II sing. | ordīris, ordīre |
III sing. | ordītur |
I plur. | ordīmur |
II plur. | ordimĭni |
III plur. | ordiuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | ordiēbar |
II sing. | ordiebāris, ordiebāre |
III sing. | ordiebātur |
I plur. | ordiebāmur |
II plur. | ordiebamĭni |
III plur. | ordiebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | ordĭar, ordĭbor |
II sing. | ordiēris, ordiēre |
III sing. | ordiētur |
I plur. | ordiēmur |
II plur. | ordiemĭni |
III plur. | ordientur |
PARFAIT |
I sing. | orsus, a, um sum |
II sing. | orsus, a, um es |
III sing. | orsus, a, um est |
I plur. | orsi, ae, a sumus |
II plur. | orsi, ae, a estis |
III plur. | orsi, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | orsus, a, um eram |
II sing. | orsus, a, um eras |
III sing. | orsus, a, um erat |
I plur. | orsi, ae, a eramus |
II plur. | orsi, ae, a eratis |
III plur. | orsi, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | orsus, a, um ero |
II sing. | orsus, a, um eris |
III sing. | orsus, a, um erit |
I plur. | orsi, ae, a erimus |
II plur. | orsi, ae, a eritis |
III plur. | orsi, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | ordĭar |
II sing. | ordiāris, ordiāre |
III sing. | ordiātur |
I plur. | ordiāmur |
II plur. | ordiamĭni |
III plur. | ordiantur |
IMPARFAIT |
I sing. | ordīrer |
II sing. | ordirēris, ordirēre |
III sing. | ordirētur |
I plur. | ordirēmur |
II plur. | ordirēmini |
III plur. | ordirentur |
PARFAIT |
I sing. | orsus, a, um sim |
II sing. | orsus, a, um sis |
III sing. | orsus, a, um sit |
I plur. | orsi, ae, a simus |
II plur. | orsi, ae, a sitis |
III plur. | orsi, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | orsus, a, um essem |
II sing. | orsus, a, um esses |
III sing. | orsus, a, um esset |
I plur. | orsi, ae, a essemus |
II plur. | orsi, ae, a essetis |
III plur. | orsi, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | ordīre, ordimĭno |
II plur. | ordimĭni |
FUTUR |
II sing. | ordītor |
III sing. | ordītor |
II plur. | |
III plur. | ordiuntor |
INFINITO |
PRÉSENT |
ordīri |
PARFAIT |
Singolare: | orsus, a, um esse |
Plurale: | orsi, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | orsūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | orsūros, as, a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
ordiens, ientis |
FUTUR |
orsūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | orsum |
Passivo: | orsu o orsu |
GERUNDIF |
Génitif: | ordiendi |
Datif: | ordiendo |
Accusatif: | ordiendum |
Ablatif: | ordiendo |
|
GERUNDIVO |
ordiendus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ORDIOR200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|