Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | perdŏmor |
| II sing. | perdŏmāris, perdŏmāre |
| III sing. | perdŏmātur |
| I plur. | perdŏmāmur |
| II plur. | perdŏmamĭni |
| III plur. | perdŏmantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | perdŏmābar |
| II sing. | perdŏmabāris, perdŏmabāre |
| III sing. | perdŏmabātur |
| I plur. | perdŏmabāmur |
| II plur. | perdŏmabamĭni |
| III plur. | perdŏmabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | perdŏmābor |
| II sing. | perdŏmabĕris, perdŏmabĕre |
| III sing. | perdŏmabĭtur |
| I plur. | perdŏmabĭmur |
| II plur. | perdŏmabimĭni |
| III plur. | perdŏmabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | perdomitus, –a, –um sum |
| II sing. | perdomitus, –a, –um es |
| III sing. | perdomitus, –a, –um est |
| I plur. | perdomiti, –ae, –a sumus |
| II plur. | perdomiti, –ae, –a estis |
| III plur. | perdomiti, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | perdomitus, –a, –um eram |
| II sing. | perdomitus, –a, –um eras |
| III sing. | perdomitus, –a, –um erat |
| I plur. | perdomiti, –ae, –a eramus |
| II plur. | perdomiti, –ae, –a eratis |
| III plur. | perdomiti, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | perdomitus, –a, –um ero |
| II sing. | perdomitus, –a, –um eris |
| III sing. | perdomitus, –a, –um erit |
| I plur. | perdomiti, –ae, –a erimus |
| II plur. | perdomiti, –ae, –a eritis |
| III plur. | perdomiti, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | perdŏmer |
| II sing. | perdŏmēris, perdŏmēre |
| III sing. | perdŏmētur |
| I plur. | perdŏmēmur |
| II plur. | perdŏmemĭni |
| III plur. | perdŏmentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | perdŏmārer |
| II sing. | perdŏmarēris, perdŏmarēre |
| III sing. | perdŏmarētur |
| I plur. | perdŏmarēmur |
| II plur. | perdŏmaremĭni |
| III plur. | perdŏmarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | perdomitus, –a, –um sim |
| II sing. | perdomitus, –a, –um sis |
| III sing. | perdomitus, –a, –um sit |
| I plur. | perdomiti, –ae, –a simus |
| II plur. | perdomiti, –ae, –a sitis |
| III plur. | perdomiti, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | perdomitus, –a, –um essem |
| II sing. | perdomitus, –a, –um esses |
| III sing. | perdomitus, –a, –um esset |
| I plur. | perdomiti, –ae, –a essemus |
| II plur. | perdomiti, –ae, –a essetis |
| III plur. | perdomiti, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | perdŏmāre |
| II plur. | perdŏmamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | perdŏmātor |
| III sing. | perdŏmātor |
| II plur. | – |
| III plur. | perdŏmantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| perdomitus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| perdŏmāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | perdomitus, –a, –um esse |
| Plurale: | perdomiti, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| perdomitum esse |
| GERUNDIVO |
| perdŏmandus, –a, –um |
| SUPIN |
| perdomitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PERDOMOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
