Déclinaison / Conjugueur latin
praecĭpĭto - Diathèse active
(praecĭpĭto, praecĭpĭtas, praecipitavi, praecĭpĭtāre, praecipitatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praecĭpĭto |
| II sing. | praecĭpĭtas |
| III sing. | praecĭpĭtat |
| I plur. | praecĭpĭtāmus |
| II plur. | praecĭpĭtātis |
| III plur. | praecĭpĭtant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praecĭpĭtābam |
| II sing. | praecĭpĭtābas |
| III sing. | praecĭpĭtābat |
| I plur. | praecĭpĭtabāmus |
| II plur. | praecĭpĭtabātis |
| III plur. | praecĭpĭtābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praecĭpĭtābo |
| II sing. | praecĭpĭtābis |
| III sing. | praecĭpĭtābit |
| I plur. | praecĭpĭtabĭmus |
| II plur. | praecĭpĭtabĭtis |
| III plur. | praecĭpĭtābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | praecipitavi |
| II sing. | praecipitavisti |
| III sing. | praecipitavit |
| I plur. | praecipitavĭmus |
| II plur. | praecipitavistis |
| III plur. | praecipitavēreunt, praecipitavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praecipitavĕram |
| II sing. | praecipitavĕras |
| III sing. | praecipitavĕrat |
| I plur. | praecipitaverāmus |
| II plur. | praecipitaverātis |
| III plur. | praecipitavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praecipitavĕro |
| II sing. | praecipitavĕris |
| III sing. | praecipitavĕrit |
| I plur. | praecipitaverĭmus |
| II plur. | praecipitaverĭtis |
| III plur. | praecipitavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praecĭpĭtem |
| II sing. | praecĭpĭtes |
| III sing. | praecĭpĭtet |
| I plur. | praecĭpĭtēmus |
| II plur. | praecĭpĭtētis |
| III plur. | praecĭpĭtent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praecĭpĭtārem |
| II sing. | praecĭpĭtāres |
| III sing. | praecĭpĭtāret |
| I plur. | praecĭpĭtarēmus |
| II plur. | praecĭpĭtarētis |
| III plur. | praecĭpĭtārent |
| PARFAIT |
| I sing. | praecipitavĕrim |
| II sing. | praecipitavĕris |
| III sing. | praecipitavĕrit |
| I plur. | praecipitaverĭmus |
| II plur. | praecipitaverĭtis |
| III plur. | praecipitavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praecipitavissem |
| II sing. | praecipitavisses |
| III sing. | praecipitavisset |
| I plur. | praecipitavissēmus |
| II plur. | praecipitavissētis |
| III plur. | praecipitavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praecĭpĭta |
| II plur. | praecĭpĭtāte |
| FUTUR |
| II sing. | praecĭpĭtāto |
| III sing. | praecĭpĭtāto |
| II plur. | praecĭpĭtatōte |
| III plur. | praecĭpĭtanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praecĭpĭtans, –antis |
| FUTUR |
| praecipitatūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praecĭpĭtāre |
| PARFAIT |
| praecipitavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praecipitatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praecipitatūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praecĭpĭtandi |
| Datif: | praecĭpĭtando |
| Accusatif: | ad praecĭpĭtandum |
| Ablatif: | praecĭpĭtando |
| SUPIN |
| praecipitatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAECIPITO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
