GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praecĭpĭtor - Diathèse passive

(praecĭpĭto, praecĭpĭtas, praecipitavi, praecĭpĭtāre, praecipitatum)

verbe transitif e intransitif I conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praecĭpĭtor
 II sing. praecĭpĭtāris, praecĭpĭtāre
 III sing. praecĭpĭtātur
 I plur. praecĭpĭtāmur
 II plur. praecĭpĭtamĭni
 III plur. praecĭpĭtantur
IMPARFAIT
 I sing. praecĭpĭtābar
 II sing. praecĭpĭtabāris, praecĭpĭtabāre
 III sing. praecĭpĭtabātur
 I plur. praecĭpĭtabāmur
 II plur. praecĭpĭtabamĭni
 III plur. praecĭpĭtabantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. praecĭpĭtābor
 II sing. praecĭpĭtabĕris, praecĭpĭtabĕre
 III sing. praecĭpĭtabĭtur
 I plur. praecĭpĭtabĭmur
 II plur. praecĭpĭtabimĭni
 III plur. praecĭpĭtabuntur
PARFAIT
 I sing. praecipitatus, –a, –um sum
 II sing. praecipitatus, –a, –um es
 III sing. praecipitatus, –a, –um est
 I plur. praecipitati, –ae, –a sumus
 II plur. praecipitati, –ae, –a estis
 III plur. praecipitati, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praecipitatus, –a, –um eram
 II sing. praecipitatus, –a, –um eras
 III sing. praecipitatus, –a, –um erat
 I plur. praecipitati, –ae, –a eramus
 II plur. praecipitati, –ae, –a eratis
 III plur. praecipitati, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praecipitatus, –a, –um ero
 II sing. praecipitatus, –a, –um eris
 III sing. praecipitatus, –a, –um erit
 I plur. praecipitati, –ae, –a erimus
 II plur. praecipitati, –ae, –a eritis
 III plur. praecipitati, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praecĭpĭter
 II sing. praecĭpĭtēris, praecĭpĭtēre
 III sing. praecĭpĭtētur
 I plur. praecĭpĭtēmur
 II plur. praecĭpĭtemĭni
 III plur. praecĭpĭtentur
IMPARFAIT
 I sing. praecĭpĭtārer
 II sing. praecĭpĭtarēris, praecĭpĭtarēre
 III sing. praecĭpĭtarētur
 I plur. praecĭpĭtarēmur
 II plur. praecĭpĭtaremĭni
 III plur. praecĭpĭtarentur
PARFAIT
 I sing. praecipitatus, –a, –um sim
 II sing. praecipitatus, –a, –um sis
 III sing. praecipitatus, –a, –um sit
 I plur. praecipitati, –ae, –a simus
 II plur. praecipitati, –ae, –a sitis
 III plur. praecipitati, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praecipitatus, –a, –um essem
 II sing. praecipitatus, –a, –um esses
 III sing. praecipitatus, –a, –um esset
 I plur. praecipitati, –ae, –a essemus
 II plur. praecipitati, –ae, –a essetis
 III plur. praecipitati, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praecĭpĭtāre
 II plur. praecĭpĭtamĭni
FUTUR
 II sing. praecĭpĭtātor
 III sing. praecĭpĭtātor
 II plur. –
 III plur. praecĭpĭtantor
PARTICIPE
PARFAIT
 praecipitatus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 praecĭpĭtāri
PARFAIT
 Singolare: praecipitatus, –a, –um esse
 Plurale: praecipitati, –ae, –a esse
FUTUR
 praecipitatum esse
GERUNDIVO
 praecĭpĭtandus, –a, –um
SUPIN
 praecipitatu

Voir la forme active de ce verbe


<<  praecĭpĭto praecĭpŭē  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAECIPITOR100}} ---CACHE---