Déclinaison / Conjugueur latin
praeclūdo - Diathèse active
(praeclūdo, praeclūdis, praeclusi, praeclūdĕre, praeclusum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praeclūdo |
| II sing. | praeclūdis |
| III sing. | praeclūdit |
| I plur. | praeclūdĭmus |
| II plur. | praeclūdĭtis |
| III plur. | praeclūdunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praeclūdēbam |
| II sing. | praeclūdēbas |
| III sing. | praeclūdēbat |
| I plur. | praeclūdebāmus |
| II plur. | praeclūdebātis |
| III plur. | praeclūdēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praeclūdam |
| II sing. | praeclūdes |
| III sing. | praeclūdet |
| I plur. | praeclūdēmus |
| II plur. | praeclūdētis |
| III plur. | praeclūdent |
| PARFAIT |
| I sing. | praeclusi |
| II sing. | praeclusisti |
| III sing. | praeclusit |
| I plur. | praeclusĭmus |
| II plur. | praeclusistis |
| III plur. | praeclusērunt, praeclusēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeclusĕram |
| II sing. | praeclusĕras |
| III sing. | praeclusĕrat |
| I plur. | praecluserāmus |
| II plur. | praecluserātis |
| III plur. | praeclusĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praeclusĕro |
| II sing. | praeclusĕris |
| III sing. | praeclusĕrit |
| I plur. | praecluserĭmus |
| II plur. | praecluserĭtis |
| III plur. | praeclusĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praeclūdam |
| II sing. | praeclūdas |
| III sing. | praeclūdat |
| I plur. | praeclūdāmus |
| II plur. | praeclūdātis |
| III plur. | praeclūdant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praeclūdĕrem |
| II sing. | praeclūdĕres |
| III sing. | praeclūdĕret |
| I plur. | praeclūderēmus |
| II plur. | praeclūderētis |
| III plur. | praeclūdĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | praeclusĕrim |
| II sing. | praeclusĕris |
| III sing. | praeclusĕrit |
| I plur. | praecluserĭmus |
| II plur. | praecluserĭtis |
| III plur. | praeclusĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeclusissem |
| II sing. | praeclusisses |
| III sing. | praeclusisset |
| I plur. | praeclusissēmus |
| II plur. | praeclusissētis |
| III plur. | praeclusissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praeclūdĕ |
| II plur. | praeclūdĭte |
| FUTUR |
| II sing. | praeclūdĭto |
| III sing. | praeclūdĭto |
| II plur. | praeclūditōte |
| III plur. | praeclūdunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praeclūdens, –entis |
| FUTUR |
| praeclusūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praeclūdĕre |
| PARFAIT |
| praeclusisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praeclusūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praeclusūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praeclūdendi |
| Datif: | praeclūdendo |
| Accusatif: | ad praeclūdendum |
| Ablatif: | praeclūdendo |
| SUPIN |
| praeclusum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAECLUDO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
