Déclinaison / Conjugueur latin
praeclūdor - Diathèse passive
(praeclūdo, praeclūdis, praeclusi, praeclūdĕre, praeclusum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praeclūdor |
| II sing. | praeclūdĕris, praeclūdĕre |
| III sing. | praeclūdĭtur |
| I plur. | praeclūdĭmur |
| II plur. | praeclūdimĭni |
| III plur. | praeclūduntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praeclūdēbar |
| II sing. | praeclūdebāris, praeclūdebāre |
| III sing. | praeclūdebātur |
| I plur. | praeclūdebāmur |
| II plur. | praeclūdebamĭni |
| III plur. | praeclūdebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praeclūdar |
| II sing. | praeclūdēris, praeclūdēre |
| III sing. | praeclūdētur |
| I plur. | praeclūdēmur |
| II plur. | praeclūdemĭni |
| III plur. | praeclūdentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praeclusus, –a, –um sum |
| II sing. | praeclusus, –a, –um es |
| III sing. | praeclusus, –a, –um est |
| I plur. | praeclusi, –ae, –a sumus |
| II plur. | praeclusi, –ae, –a estis |
| III plur. | praeclusi, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeclusus, –a, –um eram |
| II sing. | praeclusus, –a, –um eras |
| III sing. | praeclusus, –a, –um erat |
| I plur. | praeclusi, –ae, –a eramus |
| II plur. | praeclusi, –ae, –a eratis |
| III plur. | praeclusi, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praeclusus, –a, –um ero |
| II sing. | praeclusus, –a, –um eris |
| III sing. | praeclusus, –a, –um erit |
| I plur. | praeclusi, –ae, –a erimus |
| II plur. | praeclusi, –ae, –a eritis |
| III plur. | praeclusi, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praeclūdar |
| II sing. | praeclūdāris, praeclūdāre |
| III sing. | praeclūdātur |
| I plur. | praeclūdāmur |
| II plur. | praeclūdamĭni |
| III plur. | praeclūdantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praeclūdĕrer |
| II sing. | praeclūderēris, praeclūderēre |
| III sing. | praeclūderētur |
| I plur. | praeclūderēmur |
| II plur. | praeclūderemĭni |
| III plur. | praeclūderentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praeclusus, –a, –um sim |
| II sing. | praeclusus, –a, –um sis |
| III sing. | praeclusus, –a, –um sit |
| I plur. | praeclusi, –ae, –a simus |
| II plur. | praeclusi, –ae, –a sitis |
| III plur. | praeclusi, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeclusus, –a, –um essem |
| II sing. | praeclusus, –a, –um esses |
| III sing. | praeclusus, –a, –um esset |
| I plur. | praeclusi, –ae, –a essemus |
| II plur. | praeclusi, –ae, –a essetis |
| III plur. | praeclusi, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praeclūdĕre |
| II plur. | praeclūdimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praeclūdĭtor |
| III sing. | praeclūdĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | praeclūduntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praeclusus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praeclūdi |
| PARFAIT |
| Singolare: | praeclusus, –a, –um esse |
| Plurale: | praeclusi, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| praeclusum esse |
| GERUNDIVO |
| praeclūdendus, –a, –um |
| SUPIN |
| praeclusu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAECLUDOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
