Déclinaison / Conjugueur latin
praedīvīno - Diathèse active
(praedīvīno, praedīvīnas, praedivinavi, praedīvīnāre, praedivinatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | praedīvīno |
II sing. | praedīvīnas |
III sing. | praedīvīnat |
I plur. | praedīvīnāmus |
II plur. | praedīvīnātis |
III plur. | praedīvīnant |
IMPARFAIT |
I sing. | praedīvīnābam |
II sing. | praedīvīnābas |
III sing. | praedīvīnābat |
I plur. | praedīvīnabāmus |
II plur. | praedīvīnabātis |
III plur. | praedīvīnābant |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praedīvīnābo |
II sing. | praedīvīnābis |
III sing. | praedīvīnābit |
I plur. | praedīvīnabĭmus |
II plur. | praedīvīnabĭtis |
III plur. | praedīvīnābunt |
PARFAIT |
I sing. | praedivinavi |
II sing. | praedivinavisti |
III sing. | praedivinavit |
I plur. | praedivinavĭmus |
II plur. | praedivinavistis |
III plur. | praedivinavērunt, praedivinavēre |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praedivinavĕram |
II sing. | praedivinavĕras |
III sing. | praedivinavĕrat |
I plur. | praedivinaverāmus |
II plur. | praedivinaverātis |
III plur. | praedivinavĕrant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | praedivinavĕro |
II sing. | praedivinavĕris |
III sing. | praedivinavĕrit |
I plur. | praedivinaverĭmus |
II plur. | praedivinaverĭtis |
III plur. | praedivinavĕrint |
PRÉSENT |
I sing. | praedīvīnem |
II sing. | praedīvīnes |
III sing. | praedīvīnet |
I plur. | praedīvīnēmus |
II plur. | praedīvīnētis |
III plur. | praedīvīnent |
IMPARFAIT |
I sing. | praedīvīnārem |
II sing. | praedīvīnāres |
III sing. | praedīvīnāret |
I plur. | praedīvīnarēmus |
II plur. | praedīvīnarētis |
III plur. | praedīvīnārent |
PARFAIT |
I sing. | praedivinavĕrim |
II sing. | praedivinavĕris |
III sing. | praedivinavĕrit |
I plur. | praedivinaverĭmus |
II plur. | praedivinaverĭtis |
III plur. | praedivinavĕrint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praedivinavissem |
II sing. | praedivinavisses |
III sing. | praedivinavisset |
I plur. | praedivinavissēmus |
II plur. | praedivinavissētis |
III plur. | praedivinavissent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | praedīvīna |
II plur. | praedīvīnāte |
FUTUR |
II sing. | praedīvīnāto |
III sing. | praedīvīnāto |
II plur. | praedīvīnatōte |
III plur. | praedīvīnanto |
|
PARTICIPE |
PRÉSENT |
praedīvīnans, antis |
FUTUR |
praedivinatūrūs, a, ūm |
INFINITIF |
PRÉSENT |
praedīvīnāre |
PARFAIT |
praedivinavisse |
FUTUR |
Singolare: | praedivinatūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | praedivinatūros, as, a esse |
GERUNDIF |
Génitif: | praedīvīnandi |
Datif: | praedīvīnando |
Accusatif: | ad praedīvīnandum |
Ablatif: | praedīvīnando |
SUPIN |
praedivinatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEDIVINO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|