Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | praeĕo |
| II sing. | praeis |
| III sing. | praeit |
| I plur. | praeīmus |
| II plur. | praeītis |
| III plur. | praeeunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praeībam |
| II sing. | praeības |
| III sing. | praeībat |
| I plur. | praeibāmus |
| II plur. | praeibātis |
| III plur. | praeībant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praeībo |
| II sing. | praeībis |
| III sing. | praeībit |
| I plur. | praeibĭmus |
| II plur. | praeibĭtis |
| III plur. | praeībunt |
| PARFAIT |
| I sing. | praeii o praeivi |
| II sing. | praeiisti o praeivisti |
| III sing. | praeiit o praeivit |
| I plur. | praeiĭmus o praeivĭmus |
| II plur. | praeistis o praeivistis |
| III plur. | praeiērunt o praeivērunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeiĕram o praeivĕram |
| II sing. | praeiĕras o praeivĕras |
| III sing. | praeiĕrat o praeivĕrat |
| I plur. | praeierāmus o praeiverāmus |
| II plur. | praeierātis o praeiverātis |
| III plur. | praeiĕrant o praeivĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praeiĕro o praeivĕro |
| II sing. | praeiĕris o praeivĕris |
| III sing. | praeiĕrit o praeivĕrit |
| I plur. | praeierĭmus o praeiverĭmus |
| II plur. | praeierĭtis o praeiverĭtis |
| III plur. | praeiĕrint o praeivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praeĕam |
| II sing. | praeĕas |
| III sing. | praeĕat |
| I plur. | praeeāmus |
| II plur. | praeeātis |
| III plur. | praeĕant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praeīrem |
| II sing. | praeīres |
| III sing. | praeīret |
| I plur. | praeirēmus |
| II plur. | praeirētis |
| III plur. | praeīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | praeiĕrim o praeivĕrim |
| II sing. | praeiĕris o praeivĕris |
| III sing. | praeiĕrit o praeivĕrit |
| I plur. | praeierĭmus o praeiverĭmus |
| II plur. | praeierĭtis o praeiverĭtis |
| III plur. | praeiĕrint o praeivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeiissem o praeivissem |
| II sing. | praeiisses o praeivisses |
| III sing. | praeiisset o praeivisset |
| I plur. | praeiissēmus o praeivissēmus |
| II plur. | praeiissētis o praeivissētis |
| III plur. | praeiissent o praeivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praei |
| II plur. | praeīte |
| FUTUR |
| II sing. | praeĭto |
| III sing. | praeĭto |
| II plur. | praeitōte |
| III plur. | praeeunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praeiens, –euntis |
| FUTUR |
| praeitūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praeire |
| PARFAIT |
| praeisse o praeivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praeitūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praeitūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praeeundi |
| Datif: | praeeundo |
| Accusatif: | ad praeeundum |
| Ablatif: | praeeundo |
| SUPIN |
| praeitum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEEO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
