Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | praeĕor |
| II sing. | praeēris, praeēre |
| III sing. | praeītur |
| I plur. | praeēmur |
| II plur. | praeemĭni |
| III plur. | praeentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praeēbar |
| II sing. | praeebāris |
| III sing. | praeibātur |
| I plur. | praeebāmur |
| II plur. | praeebamĭni |
| III plur. | praeebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praeēbor |
| II sing. | praeebĕris, praeebĕre |
| III sing. | praeibĭtur |
| I plur. | praeebĭmur |
| II plur. | praeebimĭni |
| III plur. | praeebuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | praeitus, –a, –um sum |
| II sing. | praeitus, –a, –um es |
| III sing. | praeitus, –a, –um est |
| I plur. | praeiti, –ae, –a sumus |
| II plur. | praeiti, –ae, –a estis |
| III plur. | praeiti, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeitus, –a, –um eram |
| II sing. | praeitus, –a, –um eras |
| III sing. | praeitus, –a, –um erat |
| I plur. | praeiti, –ae, –a eramus |
| II plur. | praeiti, –ae, –a eratis |
| III plur. | praeiti, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praeitus, –a, –um ero |
| II sing. | praeitus, –a, –um eris |
| III sing. | praeitus, –a, –um erit |
| I plur. | praeiti, –ae, –a erimus |
| II plur. | praeiti, –ae, –a eritis |
| III plur. | praeiti, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praeĕar |
| II sing. | praeeāris, praeeāre |
| III sing. | praeeātur |
| I plur. | praeeāmur |
| II plur. | praeeamĭni |
| III plur. | praeeantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praeērer |
| II sing. | praeerēris, praeerēre |
| III sing. | praeirētur |
| I plur. | praeerēmur |
| II plur. | praeeremĭni |
| III plur. | praeerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praeitus, –a, –um sim |
| II sing. | praeitus, –a, –um sis |
| III sing. | praeitus, –a, –um sit |
| I plur. | praeiti, –ae, –a simus |
| II plur. | praeiti, –ae, –a sitis |
| III plur. | praeiti, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeitus, –a, –um essem |
| II sing. | praeitus, –a, –um esses |
| III sing. | praeitus, –a, –um esset |
| I plur. | praeiti, –ae, –a essemus |
| II plur. | praeiti, –ae, –a essetis |
| III plur. | praeiti, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praeēre |
| II plur. | praeemĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praeētor |
| III sing. | praeētor |
| II plur. | – |
| III plur. | praeentor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praeitus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praeīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praeitus, –a, –um esse |
| Plurale: | praeiti, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| praeitum esse |
| GERUNDIVO |
| praeendus, –a, –um |
| SUPIN |
| praeitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEEOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
