GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praefīnĭor - Diathèse passive

(praefīnĭo, praefīnis, praefinii, praefīnīre, praefinitum)

verbe transitif IV conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praefīnĭor
 II sing. praefīnīris, praefīnīre
 III sing. praefīnītur
 I plur. praefīnīmur
 II plur. praefīnimĭni
 III plur. praefīniuntur
IMPARFAIT
 I sing. praefīniēbar
 II sing. praefīniebāris, praefīniebāre
 III sing. praefīniebātur
 I plur. praefīniebāmur
 II plur. praefīniebamĭni
 III plur. praefīniebantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. praefīnĭar
 II sing. praefīniēris, praefīniēre
 III sing. praefīniētur
 I plur. praefīniēmur
 II plur. praefīniemĭni
 III plur. praefīnientur
PARFAIT
 I sing. praefinitus, –a, –um sum
 II sing. praefinitus, –a, –um es
 III sing. praefinitus, –a, –um est
 I plur. praefiniti, –ae, –a sumus
 II plur. praefiniti, –ae, –a estis
 III plur. praefiniti, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praefinitus, –a, –um eram
 II sing. praefinitus, –a, –um eras
 III sing. praefinitus, –a, –um erat
 I plur. praefiniti, –ae, –a eramus
 II plur. praefiniti, –ae, –a eratis
 III plur. praefiniti, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praefinitus, –a, –um ero
 II sing. praefinitus, –a, –um eris
 III sing. praefinitus, –a, –um erit
 I plur. praefiniti, –ae, –a erimus
 II plur. praefiniti, –ae, –a eritis
 III plur. praefiniti, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praefīnĭar
 II sing. praefīniāris, praefīniāre
 III sing. praefīniātur
 I plur. praefīniāmur
 II plur. praefīniamĭni
 III plur. praefīniantur
IMPARFAIT
 I sing. praefīnīrer
 II sing. praefīnirēris, praefiniirēre
 III sing. praefīnirētur
 I plur. praefīnirēmur
 II plur. praefīnirēmini
 III plur. praefīnirentur
PARFAIT
 I sing. praefinitus, –a, –um sim
 II sing. praefinitus, –a, –um sis
 III sing. praefinitus, –a, –um sit
 I plur. praefiniti, –ae, –a simus
 II plur. praefiniti, –ae, –a sitis
 III plur. praefiniti, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praefinitus, –a, –um essem
 II sing. praefinitus, –a, –um esses
 III sing. praefinitus, –a, –um esset
 I plur. praefiniti, –ae, –a essemus
 II plur. praefiniti, –ae, –a essetis
 III plur. praefiniti, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praefīnīre
 II plur. praefīnimĭni
FUTUR
 II sing. praefīnītor
 III sing. praefīnītor
 II plur. –
 III plur. praefīniuntor
PARTICIPE
PARFAIT
 praefinitus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 praefīnīri
PARFAIT
 Singolare: praefinitus, –a, –um esse
 Plurale: praefiniti, –ae, –a esse
FUTUR
 praefinitum esse
GERUNDIVO
 praefīniendus, –a, –um
SUPIN
 praefinitu

Voir la forme active de ce verbe


<<  praefīnĭo praefīnītĭo  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAEFINIOR100}} ---CACHE---