Déclinaison / Conjugueur latin
praefōcor - Diathèse passive
(praefōco, praefōcas, praefocavi, praefōcāre, praefocatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | praefōcor |
II sing. | praefōcāris, praefōcāre |
III sing. | praefōcātur |
I plur. | praefōcāmur |
II plur. | praefōcamĭni |
III plur. | praefōcantur |
IMPARFAIT |
I sing. | praefōcābar |
II sing. | praefōcabāris, praefōcabāre |
III sing. | praefōcabātur |
I plur. | praefōcabāmur |
II plur. | praefōcabamĭni |
III plur. | praefōcabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praefōcābor |
II sing. | praefōcabĕris, praefōcabĕre |
III sing. | praefōcabĭtur |
I plur. | praefōcabĭmur |
II plur. | praefōcabimĭni |
III plur. | praefōcabuntur |
PARFAIT |
I sing. | praefocatus, a, um sum |
II sing. | praefocatus, a, um es |
III sing. | praefocatus, a, um est |
I plur. | praefocati, ae, a sumus |
II plur. | praefocati, ae, a estis |
III plur. | praefocati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praefocatus, a, um eram |
II sing. | praefocatus, a, um eras |
III sing. | praefocatus, a, um erat |
I plur. | praefocati, ae, a eramus |
II plur. | praefocati, ae, a eratis |
III plur. | praefocati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | praefocatus, a, um ero |
II sing. | praefocatus, a, um eris |
III sing. | praefocatus, a, um erit |
I plur. | praefocati, ae, a erimus |
II plur. | praefocati, ae, a eritis |
III plur. | praefocati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | praefōcer |
II sing. | praefōcēris, praefōcēre |
III sing. | praefōcētur |
I plur. | praefōcēmur |
II plur. | praefōcemĭni |
III plur. | praefōcentur |
IMPARFAIT |
I sing. | praefōcārer |
II sing. | praefōcarēris, praefōcarēre |
III sing. | praefōcarētur |
I plur. | praefōcarēmur |
II plur. | praefōcaremĭni |
III plur. | praefōcarentur |
PARFAIT |
I sing. | praefocatus, a, um sim |
II sing. | praefocatus, a, um sis |
III sing. | praefocatus, a, um sit |
I plur. | praefocati, ae, a simus |
II plur. | praefocati, ae, a sitis |
III plur. | praefocati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praefocatus, a, um essem |
II sing. | praefocatus, a, um esses |
III sing. | praefocatus, a, um esset |
I plur. | praefocati, ae, a essemus |
II plur. | praefocati, ae, a essetis |
III plur. | praefocati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | praefōcāre |
II plur. | praefōcamĭni |
FUTUR |
II sing. | praefōcātor |
III sing. | praefōcātor |
II plur. | |
III plur. | praefōcantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
praefocatus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
praefōcāri |
PARFAIT |
Singolare: | praefocatus, a, um esse |
Plurale: | praefocati, ae, a esse |
FUTUR |
praefocatum esse |
GERUNDIVO |
praefōcandus, a, um | |