GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praefor - Diathèse active

(praefor, praefāris, praefāri, praefatus, praefatum)

verbe transitif déponent I conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME DÉPONENTE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praefor
 II sing. praefāris, praefāre
 III sing. praefātur
 I plur. praefāmur
 II plur. praefamĭni
 III plur. praefantur
IMPARFAIT
 I sing. praefābar
 II sing. praefabāris, praefabāre
 III sing. praefabātur
 I plur. praefabāmur
 II plur. praefabamĭni
 III plur. praefabantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. praefābor
 II sing. praefabĕris, praefabĕre
 III sing. praefabĭtur
 I plur. praefabĭmur
 II plur. praefabimĭni
 III plur. praefabuntur
PARFAIT
 I sing. praefatus, –a, –um sum
 II sing. praefatus, –a, –um es
 III sing. praefatus, –a, –um est
 I plur. praefati, –ae, –a sumus
 II plur. praefati, –ae, –a estis
 III plur. praefati, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praefatus, –a, –um eram
 II sing. praefatus, –a, –um eras
 III sing. praefatus, –a, –um erat
 I plur. praefati, –ae, –a eramus
 II plur. praefati, –ae, –a eratis
 III plur. praefati, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praefatus, –a, –um ero
 II sing. praefatus, –a, –um eris
 III sing. praefatus, –a, –um erit
 I plur. praefati, –ae, –a erimus
 II plur. praefati, –ae, –a eritis
 III plur. praefati, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praefer
 II sing. praefēris, praefēre
 III sing. praefētur
 I plur. praefēmur
 II plur. praefemĭni
 III plur. praefentur
IMPARFAIT
 I sing. praefārer
 II sing. praefarēris, praefarēre
 III sing. praefarētur
 I plur. praefarēmur
 II plur. praefaremĭni
 III plur. praefarentur
PARFAIT
 I sing. praefatus, –a, –um sim
 II sing. praefatus, –a, –um sis
 III sing. praefatus, –a, –um sit
 I plur. praefati, –ae, –a simus
 II plur. praefati, –ae, –a sitis
 III plur. praefati, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praefatus, –a, –um essem
 II sing. praefatus, –a, –um esses
 III sing. praefatus, –a, –um esset
 I plur. praefati, –ae, –a essemus
 II plur. praefati, –ae, –a essetis
 III plur. praefati, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praefāre
 II plur. praefamĭni
FUTUR
 II sing. praefātor
 III sing. praefātor
 II plur. –
 III plur. praefantor
INFINITO
PRÉSENT
 praefāri
PARFAIT
 Singolare: praefatus, –a, –um esse
 Plurale: praefati, –ae, –a esse
FUTUR
 Singolare: praefatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: praefatūros, –as, –a esse
PARTICIPE
PRÉSENT
 praefans, –antis
FUTUR
 praefatūrūs, –a, –ūm
SUPIN
 Attivo: praefatum
 Passivo: praefatu
GERUNDIF
 Génitif: praefandi
 Datif: praefando
 Accusatif: praefandum
 Ablatif: praefando
 
GERUNDIVO
 praefandus, –a, –um


<<  praefŏdĭor praeformans  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAEFOR100}} ---CACHE---