Déclinaison / Conjugueur latin
praefulgŭror - Diathèse passive
(praefulgŭro, praefulgŭras, praefulgŭrāre)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praefulgŭror |
| II sing. | praefulgŭrāris, praefulgŭrāre |
| III sing. | praefulgŭrātur |
| I plur. | praefulgŭrāmur |
| II plur. | praefulgŭramĭni |
| III plur. | praefulgŭrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praefulgŭrābar |
| II sing. | praefulgŭrabāris, praefulgŭrabāre |
| III sing. | praefulgŭrabātur |
| I plur. | praefulgŭrabāmur |
| II plur. | praefulgŭrabamĭni |
| III plur. | praefulgŭrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praefulgŭrābor |
| II sing. | praefulgŭrabĕris, praefulgŭrabĕre |
| III sing. | praefulgŭrabĭtur |
| I plur. | praefulgŭrabĭmur |
| II plur. | praefulgŭrabimĭni |
| III plur. | praefulgŭrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | – sum |
| II sing. | – es |
| III sing. | – est |
| I plur. | – sumus |
| II plur. | – estis |
| III plur. | – sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | – eram |
| II sing. | – eras |
| III sing. | – erat |
| I plur. | – eramus |
| II plur. | – eratis |
| III plur. | – erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | – ero |
| II sing. | – eris |
| III sing. | – erit |
| I plur. | – erimus |
| II plur. | – eritis |
| III plur. | – erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praefulgŭrer |
| II sing. | praefulgŭrēris, praefulgŭrēre |
| III sing. | praefulgŭrētur |
| I plur. | praefulgŭrēmur |
| II plur. | praefulgŭremĭni |
| III plur. | praefulgŭrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praefulgŭrārer |
| II sing. | praefulgŭrarēris, praefulgŭrarēre |
| III sing. | praefulgŭrarētur |
| I plur. | praefulgŭrarēmur |
| II plur. | praefulgŭraremĭni |
| III plur. | praefulgŭrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | – sim |
| II sing. | – sis |
| III sing. | – sit |
| I plur. | – simus |
| II plur. | – sitis |
| III plur. | – sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | – essem |
| II sing. | – esses |
| III sing. | – esset |
| I plur. | – essemus |
| II plur. | – essetis |
| III plur. | – essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praefulgŭrāre |
| II plur. | praefulgŭramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praefulgŭrātor |
| III sing. | praefulgŭrātor |
| II plur. | – |
| III plur. | praefulgŭrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| – |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praefulgŭrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | – |
| Plurale: | – |
| FUTUR |
| – |
| GERUNDIVO |
| praefulgŭrandus, –a, –um |
| SUPIN |
| – |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEFULGUROR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
