GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praeiūdĭco - Diathèse active

(praeiūdĭco, praeiūdĭcas, praeiudicavi, praeiūdĭcāre, praeiudicatum)

verbe transitif e intransitif I conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME ACTIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praeiūdĭco
 II sing. praeiūdĭcas
 III sing. praeiūdĭcat
 I plur. praeiūdĭcāmus
 II plur. praeiūdĭcātis
 III plur. praeiūdĭcant
IMPARFAIT
 I sing. praeiūdĭcābam
 II sing. praeiūdĭcābas
 III sing. praeiūdĭcābat
 I plur. praeiūdĭcabāmus
 II plur. praeiūdĭcabātis
 III plur. praeiūdĭcābant
FUTUR SIMPLE
 I sing. praeiūdĭcābo
 II sing. praeiūdĭcābis
 III sing. praeiūdĭcābit
 I plur. praeiūdĭcabĭmus
 II plur. praeiūdĭcabĭtis
 III plur. praeiūdĭcābunt
PARFAIT
 I sing. praeiudicavi
 II sing. praeiudicavisti
 III sing. praeiudicavit
 I plur. praeiudicavĭmus
 II plur. praeiudicavistis
 III plur. praeiudicavēreunt, praeiudicavēre
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praeiudicavĕram
 II sing. praeiudicavĕras
 III sing. praeiudicavĕrat
 I plur. praeiudicaverāmus
 II plur. praeiudicaverātis
 III plur. praeiudicavĕrant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praeiudicavĕro
 II sing. praeiudicavĕris
 III sing. praeiudicavĕrit
 I plur. praeiudicaverĭmus
 II plur. praeiudicaverĭtis
 III plur. praeiudicavĕrint
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praeiūdĭcem
 II sing. praeiūdĭces
 III sing. praeiūdĭcet
 I plur. praeiūdĭcēmus
 II plur. praeiūdĭcētis
 III plur. praeiūdĭcent
IMPARFAIT
 I sing. praeiūdĭcārem
 II sing. praeiūdĭcāres
 III sing. praeiūdĭcāret
 I plur. praeiūdĭcarēmus
 II plur. praeiūdĭcarētis
 III plur. praeiūdĭcārent
PARFAIT
 I sing. praeiudicavĕrim
 II sing. praeiudicavĕris
 III sing. praeiudicavĕrit
 I plur. praeiudicaverĭmus
 II plur. praeiudicaverĭtis
 III plur. praeiudicavĕrint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praeiudicavissem
 II sing. praeiudicavisses
 III sing. praeiudicavisset
 I plur. praeiudicavissēmus
 II plur. praeiudicavissētis
 III plur. praeiudicavissent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praeiūdĭca
 II plur. praeiūdĭcāte
FUTUR
 II sing. praeiūdĭcāto
 III sing. praeiūdĭcāto
 II plur. praeiūdĭcatōte
 III plur. praeiūdĭcanto
PARTICIPE
PRÉSENT
 praeiūdĭcans, –antis
FUTUR
 praeiudicatūrūs, –a, –ūm
INFINITIF
PRÉSENT
 praeiūdĭcāre
PARFAIT
 praeiudicavisse
FUTUR
 Singolare: praeiudicatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: praeiudicatūros, –as, –a esse
GERUNDIF
 Génitif: praeiūdĭcandi
 Datif: praeiūdĭcando
 Accusatif: ad praeiūdĭcandum
 Ablatif: praeiūdĭcando
SUPIN
 praeiudicatum

Voir la forme passive de ce verbe

<<  praeiūdĭcĭum praeiūdĭcor  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAEIUDICO100}} ---CACHE---