GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praeiūdĭcor - Diathèse passive

(praeiūdĭco, praeiūdĭcas, praeiudicavi, praeiūdĭcāre, praeiudicatum)

verbe transitif e intransitif I conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praeiūdĭcor
 II sing. praeiūdĭcāris, praeiūdĭcāre
 III sing. praeiūdĭcātur
 I plur. praeiūdĭcāmur
 II plur. praeiūdĭcamĭni
 III plur. praeiūdĭcantur
IMPARFAIT
 I sing. praeiūdĭcābar
 II sing. praeiūdĭcabāris, praeiūdĭcabāre
 III sing. praeiūdĭcabātur
 I plur. praeiūdĭcabāmur
 II plur. praeiūdĭcabamĭni
 III plur. praeiūdĭcabantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. praeiūdĭcābor
 II sing. praeiūdĭcabĕris, praeiūdĭcabĕre
 III sing. praeiūdĭcabĭtur
 I plur. praeiūdĭcabĭmur
 II plur. praeiūdĭcabimĭni
 III plur. praeiūdĭcabuntur
PARFAIT
 I sing. praeiudicatus, –a, –um sum
 II sing. praeiudicatus, –a, –um es
 III sing. praeiudicatus, –a, –um est
 I plur. praeiudicati, –ae, –a sumus
 II plur. praeiudicati, –ae, –a estis
 III plur. praeiudicati, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praeiudicatus, –a, –um eram
 II sing. praeiudicatus, –a, –um eras
 III sing. praeiudicatus, –a, –um erat
 I plur. praeiudicati, –ae, –a eramus
 II plur. praeiudicati, –ae, –a eratis
 III plur. praeiudicati, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praeiudicatus, –a, –um ero
 II sing. praeiudicatus, –a, –um eris
 III sing. praeiudicatus, –a, –um erit
 I plur. praeiudicati, –ae, –a erimus
 II plur. praeiudicati, –ae, –a eritis
 III plur. praeiudicati, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praeiūdĭcer
 II sing. praeiūdĭcēris, praeiūdĭcēre
 III sing. praeiūdĭcētur
 I plur. praeiūdĭcēmur
 II plur. praeiūdĭcemĭni
 III plur. praeiūdĭcentur
IMPARFAIT
 I sing. praeiūdĭcārer
 II sing. praeiūdĭcarēris, praeiūdĭcarēre
 III sing. praeiūdĭcarētur
 I plur. praeiūdĭcarēmur
 II plur. praeiūdĭcaremĭni
 III plur. praeiūdĭcarentur
PARFAIT
 I sing. praeiudicatus, –a, –um sim
 II sing. praeiudicatus, –a, –um sis
 III sing. praeiudicatus, –a, –um sit
 I plur. praeiudicati, –ae, –a simus
 II plur. praeiudicati, –ae, –a sitis
 III plur. praeiudicati, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praeiudicatus, –a, –um essem
 II sing. praeiudicatus, –a, –um esses
 III sing. praeiudicatus, –a, –um esset
 I plur. praeiudicati, –ae, –a essemus
 II plur. praeiudicati, –ae, –a essetis
 III plur. praeiudicati, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praeiūdĭcāre
 II plur. praeiūdĭcamĭni
FUTUR
 II sing. praeiūdĭcātor
 III sing. praeiūdĭcātor
 II plur. –
 III plur. praeiūdĭcantor
PARTICIPE
PARFAIT
 praeiudicatus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 praeiūdĭcāri
PARFAIT
 Singolare: praeiudicatus, –a, –um esse
 Plurale: praeiudicati, –ae, –a esse
FUTUR
 praeiudicatum esse
GERUNDIVO
 praeiūdĭcandus, –a, –um
SUPIN
 praeiudicatu

Voir la forme active de ce verbe


<<  praeiūdĭco praelābens  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAEIUDICOR100}} ---CACHE---