Déclinaison / Conjugueur latin
praemandor - Diathèse passive
(praemando, praemandas, praemandavi, praemandāre, praemandatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praemandor |
| II sing. | praemandāris, praemandāre |
| III sing. | praemandātur |
| I plur. | praemandāmur |
| II plur. | praemandamĭni |
| III plur. | praemandantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praemandābar |
| II sing. | praemandabāris, praemandabāre |
| III sing. | praemandabātur |
| I plur. | praemandabāmur |
| II plur. | praemandabamĭni |
| III plur. | praemandabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praemandābor |
| II sing. | praemandabĕris, praemandabĕre |
| III sing. | praemandabĭtur |
| I plur. | praemandabĭmur |
| II plur. | praemandabimĭni |
| III plur. | praemandabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | praemandatus, –a, –um sum |
| II sing. | praemandatus, –a, –um es |
| III sing. | praemandatus, –a, –um est |
| I plur. | praemandati, –ae, –a sumus |
| II plur. | praemandati, –ae, –a estis |
| III plur. | praemandati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praemandatus, –a, –um eram |
| II sing. | praemandatus, –a, –um eras |
| III sing. | praemandatus, –a, –um erat |
| I plur. | praemandati, –ae, –a eramus |
| II plur. | praemandati, –ae, –a eratis |
| III plur. | praemandati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praemandatus, –a, –um ero |
| II sing. | praemandatus, –a, –um eris |
| III sing. | praemandatus, –a, –um erit |
| I plur. | praemandati, –ae, –a erimus |
| II plur. | praemandati, –ae, –a eritis |
| III plur. | praemandati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praemander |
| II sing. | praemandēris, praemandēre |
| III sing. | praemandētur |
| I plur. | praemandēmur |
| II plur. | praemandemĭni |
| III plur. | praemandentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praemandārer |
| II sing. | praemandarēris, praemandarēre |
| III sing. | praemandarētur |
| I plur. | praemandarēmur |
| II plur. | praemandaremĭni |
| III plur. | praemandarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praemandatus, –a, –um sim |
| II sing. | praemandatus, –a, –um sis |
| III sing. | praemandatus, –a, –um sit |
| I plur. | praemandati, –ae, –a simus |
| II plur. | praemandati, –ae, –a sitis |
| III plur. | praemandati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praemandatus, –a, –um essem |
| II sing. | praemandatus, –a, –um esses |
| III sing. | praemandatus, –a, –um esset |
| I plur. | praemandati, –ae, –a essemus |
| II plur. | praemandati, –ae, –a essetis |
| III plur. | praemandati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praemandāre |
| II plur. | praemandamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praemandātor |
| III sing. | praemandātor |
| II plur. | – |
| III plur. | praemandantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praemandatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praemandāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praemandatus, –a, –um esse |
| Plurale: | praemandati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| praemandatum esse |
| GERUNDIVO |
| praemandandus, –a, –um |
| SUPIN |
| praemandatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEMANDOR200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
