Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | praemitis |
Gen. | praemitis |
Dat. | praemiti |
Acc. | praemitem |
Abl. | praemiti |
Voc. | praemitis |
PLURIEL |
Nom. | praemites |
Gen. | praemitĭum |
Dat. | praemitĭbus |
Acc. | praemites |
Abl. | praemitĭbus |
Voc. | praemites |
SINGULIER |
Nom. | praemitis |
Gen. | praemitis |
Dat. | praemiti |
Acc. | praemitem |
Abl. | praemiti |
Voc. | praemitis |
PLURIEL |
Nom. | praemites |
Gen. | praemitĭum |
Dat. | praemitĭbus |
Acc. | praemites |
Abl. | praemitĭbus |
Voc. | praemites |
SINGULIER |
Nom. | praemite |
Gen. | praemitis |
Dat. | praemiti |
Acc. | praemite |
Abl. | praemiti |
Voc. | praemite |
PLURIEL |
Nom. | praemitĭa |
Gen. | praemitĭum |
Dat. | praemitĭbus |
Acc. | praemitĭa |
Abl. | praemitĭbus | |