Déclinaison / Conjugueur latin
praemittor - Diathèse passive
(praemitto, praemittis, praemisi, praemittĕre, praemissum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | praemittor |
II sing. | praemittĕris, praemittĕre |
III sing. | praemittĭtur |
I plur. | praemittĭmur |
II plur. | praemittimĭni |
III plur. | praemittuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | praemittēbar |
II sing. | praemittebāris, praemittebāre |
III sing. | praemittebātur |
I plur. | praemittebāmur |
II plur. | praemittebamĭni |
III plur. | praemittebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praemittar |
II sing. | praemittēris, praemittēre |
III sing. | praemittētur |
I plur. | praemittēmur |
II plur. | praemittemĭni |
III plur. | praemittentur |
PARFAIT |
I sing. | praemissus, a, um sum |
II sing. | praemissus, a, um es |
III sing. | praemissus, a, um est |
I plur. | praemissi, ae, a sumus |
II plur. | praemissi, ae, a estis |
III plur. | praemissi, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praemissus, a, um eram |
II sing. | praemissus, a, um eras |
III sing. | praemissus, a, um erat |
I plur. | praemissi, ae, a eramus |
II plur. | praemissi, ae, a eratis |
III plur. | praemissi, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | praemissus, a, um ero |
II sing. | praemissus, a, um eris |
III sing. | praemissus, a, um erit |
I plur. | praemissi, ae, a erimus |
II plur. | praemissi, ae, a eritis |
III plur. | praemissi, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | praemittar |
II sing. | praemittāris, praemittāre |
III sing. | praemittātur |
I plur. | praemittāmur |
II plur. | praemittamĭni |
III plur. | praemittantur |
IMPARFAIT |
I sing. | praemittĕrer |
II sing. | praemitterēris, praemitterēre |
III sing. | praemitterētur |
I plur. | praemitterēmur |
II plur. | praemitteremĭni |
III plur. | praemitterentur |
PARFAIT |
I sing. | praemissus, a, um sim |
II sing. | praemissus, a, um sis |
III sing. | praemissus, a, um sit |
I plur. | praemissi, ae, a simus |
II plur. | praemissi, ae, a sitis |
III plur. | praemissi, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praemissus, a, um essem |
II sing. | praemissus, a, um esses |
III sing. | praemissus, a, um esset |
I plur. | praemissi, ae, a essemus |
II plur. | praemissi, ae, a essetis |
III plur. | praemissi, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | praemittĕre |
II plur. | praemittimĭni |
FUTUR |
II sing. | praemittĭtor |
III sing. | praemittĭtor |
II plur. | |
III plur. | praemittuntor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
praemissus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
praemitti |
PARFAIT |
Singolare: | praemissus, a, um esse |
Plurale: | praemissi, ae, a esse |
FUTUR |
praemissum esse |
GERUNDIVO |
praemittendus, a, um |
SUPIN |
praemissu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEMITTOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|