Déclinaison / Conjugueur latin
praemollĭor - Diathèse passive
(praemollĭo, praemollis, praemollīre, praemollitum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | praemollĭor |
II sing. | praemollīris, praemollīre |
III sing. | praemollītur |
I plur. | praemollīmur |
II plur. | praemollimĭni |
III plur. | praemolliuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | praemolliēbar |
II sing. | praemolliebāris, praemolliebāre |
III sing. | praemolliebātur |
I plur. | praemolliebāmur |
II plur. | praemolliebamĭni |
III plur. | praemolliebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praemollĭar |
II sing. | praemolliēris, praemolliēre |
III sing. | praemolliētur |
I plur. | praemolliēmur |
II plur. | praemolliemĭni |
III plur. | praemollientur |
PARFAIT |
I sing. | praemollitus, a, um sum |
II sing. | praemollitus, a, um es |
III sing. | praemollitus, a, um est |
I plur. | praemolliti, ae, a sumus |
II plur. | praemolliti, ae, a estis |
III plur. | praemolliti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praemollitus, a, um eram |
II sing. | praemollitus, a, um eras |
III sing. | praemollitus, a, um erat |
I plur. | praemolliti, ae, a eramus |
II plur. | praemolliti, ae, a eratis |
III plur. | praemolliti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | praemollitus, a, um ero |
II sing. | praemollitus, a, um eris |
III sing. | praemollitus, a, um erit |
I plur. | praemolliti, ae, a erimus |
II plur. | praemolliti, ae, a eritis |
III plur. | praemolliti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | praemollĭar |
II sing. | praemolliāris, praemolliāre |
III sing. | praemolliātur |
I plur. | praemolliāmur |
II plur. | praemolliamĭni |
III plur. | praemolliantur |
IMPARFAIT |
I sing. | praemollīrer |
II sing. | praemollirēris, praemollirēre |
III sing. | praemollirētur |
I plur. | praemollirēmur |
II plur. | praemollirēmini |
III plur. | praemollirentur |
PARFAIT |
I sing. | praemollitus, a, um sim |
II sing. | praemollitus, a, um sis |
III sing. | praemollitus, a, um sit |
I plur. | praemolliti, ae, a simus |
II plur. | praemolliti, ae, a sitis |
III plur. | praemolliti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praemollitus, a, um essem |
II sing. | praemollitus, a, um esses |
III sing. | praemollitus, a, um esset |
I plur. | praemolliti, ae, a essemus |
II plur. | praemolliti, ae, a essetis |
III plur. | praemolliti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | praemollīre |
II plur. | praemollimĭni |
FUTUR |
II sing. | praemollītor |
III sing. | praemollītor |
II plur. | |
III plur. | praemolliuntor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
praemollitus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
praemollīri |
PARFAIT |
Singolare: | praemollitus, a, um esse |
Plurale: | praemolliti, ae, a esse |
FUTUR |
praemollitum esse |
GERUNDIVO |
praemolliendus, a, um |
SUPIN |
praemollitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEMOLLIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|