GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praemollĭor - Diathèse passive

(praemollĭo, praemollis, praemollīre, praemollitum)

verbe transitif IV conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praemollĭor
 II sing. praemollīris, praemollīre
 III sing. praemollītur
 I plur. praemollīmur
 II plur. praemollimĭni
 III plur. praemolliuntur
IMPARFAIT
 I sing. praemolliēbar
 II sing. praemolliebāris, praemolliebāre
 III sing. praemolliebātur
 I plur. praemolliebāmur
 II plur. praemolliebamĭni
 III plur. praemolliebantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. praemollĭar
 II sing. praemolliēris, praemolliēre
 III sing. praemolliētur
 I plur. praemolliēmur
 II plur. praemolliemĭni
 III plur. praemollientur
PARFAIT
 I sing. praemollitus, –a, –um sum
 II sing. praemollitus, –a, –um es
 III sing. praemollitus, –a, –um est
 I plur. praemolliti, –ae, –a sumus
 II plur. praemolliti, –ae, –a estis
 III plur. praemolliti, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praemollitus, –a, –um eram
 II sing. praemollitus, –a, –um eras
 III sing. praemollitus, –a, –um erat
 I plur. praemolliti, –ae, –a eramus
 II plur. praemolliti, –ae, –a eratis
 III plur. praemolliti, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praemollitus, –a, –um ero
 II sing. praemollitus, –a, –um eris
 III sing. praemollitus, –a, –um erit
 I plur. praemolliti, –ae, –a erimus
 II plur. praemolliti, –ae, –a eritis
 III plur. praemolliti, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praemollĭar
 II sing. praemolliāris, praemolliāre
 III sing. praemolliātur
 I plur. praemolliāmur
 II plur. praemolliamĭni
 III plur. praemolliantur
IMPARFAIT
 I sing. praemollīrer
 II sing. praemollirēris, praemollirēre
 III sing. praemollirētur
 I plur. praemollirēmur
 II plur. praemollirēmini
 III plur. praemollirentur
PARFAIT
 I sing. praemollitus, –a, –um sim
 II sing. praemollitus, –a, –um sis
 III sing. praemollitus, –a, –um sit
 I plur. praemolliti, –ae, –a simus
 II plur. praemolliti, –ae, –a sitis
 III plur. praemolliti, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praemollitus, –a, –um essem
 II sing. praemollitus, –a, –um esses
 III sing. praemollitus, –a, –um esset
 I plur. praemolliti, –ae, –a essemus
 II plur. praemolliti, –ae, –a essetis
 III plur. praemolliti, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praemollīre
 II plur. praemollimĭni
FUTUR
 II sing. praemollītor
 III sing. praemollītor
 II plur. –
 III plur. praemolliuntor
PARTICIPE
PARFAIT
 praemollitus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 praemollīri
PARFAIT
 Singolare: praemollitus, –a, –um esse
 Plurale: praemolliti, –ae, –a esse
FUTUR
 praemollitum esse
GERUNDIVO
 praemolliendus, –a, –um
SUPIN
 praemollitu

Voir la forme active de ce verbe


<<  praemollĭo praemollis  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAEMOLLIOR100}} ---CACHE---