Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | praenarro |
| II sing. | praenarras |
| III sing. | praenarrat |
| I plur. | praenarrāmus |
| II plur. | praenarrātis |
| III plur. | praenarrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praenarrābam |
| II sing. | praenarrābas |
| III sing. | praenarrābat |
| I plur. | praenarrabāmus |
| II plur. | praenarrabātis |
| III plur. | praenarrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praenarrābo |
| II sing. | praenarrābis |
| III sing. | praenarrābit |
| I plur. | praenarrabĭmus |
| II plur. | praenarrabĭtis |
| III plur. | praenarrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | praenarravi |
| II sing. | praenarravisti |
| III sing. | praenarravit |
| I plur. | praenarravĭmus |
| II plur. | praenarravistis |
| III plur. | praenarravērunt, praenarravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praenarravĕram |
| II sing. | praenarravĕras |
| III sing. | praenarravĕrat |
| I plur. | praenarraverāmus |
| II plur. | praenarraverātis |
| III plur. | praenarravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praenarravĕro |
| II sing. | praenarravĕris |
| III sing. | praenarravĕrit |
| I plur. | praenarraverĭmus |
| II plur. | praenarraverĭtis |
| III plur. | praenarravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praenarrem |
| II sing. | praenarres |
| III sing. | praenarret |
| I plur. | praenarrēmus |
| II plur. | praenarrētis |
| III plur. | praenarrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praenarrārem |
| II sing. | praenarrāres |
| III sing. | praenarrāret |
| I plur. | praenarrarēmus |
| II plur. | praenarrarētis |
| III plur. | praenarrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | praenarravĕrim |
| II sing. | praenarravĕris |
| III sing. | praenarravĕrit |
| I plur. | praenarraverĭmus |
| II plur. | praenarraverĭtis |
| III plur. | praenarravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praenarravissem |
| II sing. | praenarravisses |
| III sing. | praenarravisset |
| I plur. | praenarravissēmus |
| II plur. | praenarravissētis |
| III plur. | praenarravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praenarra |
| II plur. | praenarrāte |
| FUTUR |
| II sing. | praenarrāto |
| III sing. | praenarrāto |
| II plur. | praenarratōte |
| III plur. | praenarranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praenarrans, –antis |
| FUTUR |
| – |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praenarrāre |
| PARFAIT |
| praenarravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | – |
| Plurale: | – |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praenarrandi |
| Datif: | praenarrando |
| Accusatif: | ad praenarrandum |
| Ablatif: | praenarrando |
| SUPIN |
| – |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAENARRO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
