Déclinaison / Conjugueur latin
PRÉSENT |
I sing. | praenarror |
II sing. | praenarrāris, praenarrāre |
III sing. | praenarrātur |
I plur. | praenarrāmur |
II plur. | praenarramĭni |
III plur. | praenarrantur |
IMPARFAIT |
I sing. | praenarrābar |
II sing. | praenarrabāris, praenarrabāre |
III sing. | praenarrabātur |
I plur. | praenarrabāmur |
II plur. | praenarrabamĭni |
III plur. | praenarrabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praenarrābor |
II sing. | praenarrabĕris, praenarrabĕre |
III sing. | praenarrabĭtur |
I plur. | praenarrabĭmur |
II plur. | praenarrabimĭni |
III plur. | praenarrabuntur |
PARFAIT |
I sing. | sum |
II sing. | es |
III sing. | est |
I plur. | sumus |
II plur. | estis |
III plur. | sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | eram |
II sing. | eras |
III sing. | erat |
I plur. | eramus |
II plur. | eratis |
III plur. | erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | ero |
II sing. | eris |
III sing. | erit |
I plur. | erimus |
II plur. | eritis |
III plur. | erunt |
PRÉSENT |
I sing. | praenarrer |
II sing. | praenarrēris, praenarrēre |
III sing. | praenarrētur |
I plur. | praenarrēmur |
II plur. | praenarremĭni |
III plur. | praenarrentur |
IMPARFAIT |
I sing. | praenarrārer |
II sing. | praenarrarēris, praenarrarēre |
III sing. | praenarrarētur |
I plur. | praenarrarēmur |
II plur. | praenarraremĭni |
III plur. | praenarrarentur |
PARFAIT |
I sing. | sim |
II sing. | sis |
III sing. | sit |
I plur. | simus |
II plur. | sitis |
III plur. | sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | essem |
II sing. | esses |
III sing. | esset |
I plur. | essemus |
II plur. | essetis |
III plur. | essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | praenarrāre |
II plur. | praenarramĭni |
FUTUR |
II sing. | praenarrātor |
III sing. | praenarrātor |
II plur. | |
III plur. | praenarrantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
|
INFINITO |
PRÉSENT |
praenarrāri |
PARFAIT |
Singolare: | |
Plurale: | |
FUTUR |
|
GERUNDIVO |
praenarrandus, a, um | |