Déclinaison / Conjugueur latin
praenuntĭo - Diathèse active
(praenuntĭo, praenuntĭas, praenuntiavi, praenuntĭāre, praenuntiatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praenuntĭo |
| II sing. | praenuntĭas |
| III sing. | praenuntĭat |
| I plur. | praenuntĭāmus |
| II plur. | praenuntĭātis |
| III plur. | praenuntĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praenuntĭābam |
| II sing. | praenuntĭābas |
| III sing. | praenuntĭābat |
| I plur. | praenuntĭabāmus |
| II plur. | praenuntĭabātis |
| III plur. | praenuntĭābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praenuntĭābo |
| II sing. | praenuntĭābis |
| III sing. | praenuntĭābit |
| I plur. | praenuntĭabĭmus |
| II plur. | praenuntĭabĭtis |
| III plur. | praenuntĭābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | praenuntiavi |
| II sing. | praenuntiavisti |
| III sing. | praenuntiavit |
| I plur. | praenuntiavĭmus |
| II plur. | praenuntiavistis |
| III plur. | praenuntiavērunt, praenuntiavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praenuntiavĕram |
| II sing. | praenuntiavĕras |
| III sing. | praenuntiavĕrat |
| I plur. | praenuntiaverāmus |
| II plur. | praenuntiaverātis |
| III plur. | praenuntiavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praenuntiavĕro |
| II sing. | praenuntiavĕris |
| III sing. | praenuntiavĕrit |
| I plur. | praenuntiaverĭmus |
| II plur. | praenuntiaverĭtis |
| III plur. | praenuntiavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praenuntĭem |
| II sing. | praenuntĭes |
| III sing. | praenuntĭet |
| I plur. | praenuntĭēmus |
| II plur. | praenuntĭētis |
| III plur. | praenuntĭent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praenuntĭārem |
| II sing. | praenuntĭāres |
| III sing. | praenuntĭāret |
| I plur. | praenuntĭarēmus |
| II plur. | praenuntĭarētis |
| III plur. | praenuntĭārent |
| PARFAIT |
| I sing. | praenuntiavĕrim |
| II sing. | praenuntiavĕris |
| III sing. | praenuntiavĕrit |
| I plur. | praenuntiaverĭmus |
| II plur. | praenuntiaverĭtis |
| III plur. | praenuntiavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praenuntiavissem |
| II sing. | praenuntiavisses |
| III sing. | praenuntiavisset |
| I plur. | praenuntiavissēmus |
| II plur. | praenuntiavissētis |
| III plur. | praenuntiavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praenuntĭa |
| II plur. | praenuntĭāte |
| FUTUR |
| II sing. | praenuntĭāto |
| III sing. | praenuntĭāto |
| II plur. | praenuntĭatōte |
| III plur. | praenuntĭanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praenuntĭans, –antis |
| FUTUR |
| praenuntiatūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praenuntĭāre |
| PARFAIT |
| praenuntiavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praenuntiatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praenuntiatūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praenuntĭandi |
| Datif: | praenuntĭando |
| Accusatif: | ad praenuntĭandum |
| Ablatif: | praenuntĭando |
| SUPIN |
| praenuntiatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAENUNTIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
