GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praenuntĭor - Diathèse passive

(praenuntĭo, praenuntĭas, praenuntiavi, praenuntĭāre, praenuntiatum)

verbe transitif I conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praenuntĭor
 II sing. praenuntĭāris, praenuntĭāre
 III sing. praenuntĭātur
 I plur. praenuntĭāmur
 II plur. praenuntĭamĭni
 III plur. praenuntĭantur
IMPARFAIT
 I sing. praenuntĭābar
 II sing. praenuntĭabāris, praenuntĭabāre
 III sing. praenuntĭabātur
 I plur. praenuntĭabāmur
 II plur. praenuntĭabamĭni
 III plur. praenuntĭabantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. praenuntĭābor
 II sing. praenuntĭabĕris, praenuntĭabĕre
 III sing. praenuntĭabĭtur
 I plur. praenuntĭabĭmur
 II plur. praenuntĭabimĭni
 III plur. praenuntĭabuntur
PARFAIT
 I sing. praenuntiatus, –a, –um sum
 II sing. praenuntiatus, –a, –um es
 III sing. praenuntiatus, –a, –um est
 I plur. praenuntiati, –ae, –a sumus
 II plur. praenuntiati, –ae, –a estis
 III plur. praenuntiati, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praenuntiatus, –a, –um eram
 II sing. praenuntiatus, –a, –um eras
 III sing. praenuntiatus, –a, –um erat
 I plur. praenuntiati, –ae, –a eramus
 II plur. praenuntiati, –ae, –a eratis
 III plur. praenuntiati, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praenuntiatus, –a, –um ero
 II sing. praenuntiatus, –a, –um eris
 III sing. praenuntiatus, –a, –um erit
 I plur. praenuntiati, –ae, –a erimus
 II plur. praenuntiati, –ae, –a eritis
 III plur. praenuntiati, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praenuntĭer
 II sing. praenuntĭēris, praenuntĭēre
 III sing. praenuntĭētur
 I plur. praenuntĭēmur
 II plur. praenuntĭemĭni
 III plur. praenuntĭentur
IMPARFAIT
 I sing. praenuntĭārer
 II sing. praenuntĭarēris, praenuntĭarēre
 III sing. praenuntĭarētur
 I plur. praenuntĭarēmur
 II plur. praenuntĭaremĭni
 III plur. praenuntĭarentur
PARFAIT
 I sing. praenuntiatus, –a, –um sim
 II sing. praenuntiatus, –a, –um sis
 III sing. praenuntiatus, –a, –um sit
 I plur. praenuntiati, –ae, –a simus
 II plur. praenuntiati, –ae, –a sitis
 III plur. praenuntiati, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praenuntiatus, –a, –um essem
 II sing. praenuntiatus, –a, –um esses
 III sing. praenuntiatus, –a, –um esset
 I plur. praenuntiati, –ae, –a essemus
 II plur. praenuntiati, –ae, –a essetis
 III plur. praenuntiati, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praenuntĭāre
 II plur. praenuntĭamĭni
FUTUR
 II sing. praenuntĭātor
 III sing. praenuntĭātor
 II plur. –
 III plur. praenuntĭantor
PARTICIPE
PARFAIT
 praenuntiatus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 praenuntĭāri
PARFAIT
 Singolare: praenuntiatus, –a, –um esse
 Plurale: praenuntiati, –ae, –a esse
FUTUR
 praenuntiatum esse
GERUNDIVO
 praenuntĭandus, –a, –um
SUPIN
 praenuntiatu

Voir la forme active de ce verbe


<<  praenuntĭo praenuntĭum  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAENUNTIOR100}} ---CACHE---