Déclinaison / Conjugueur latin
praenuntĭor - Diathèse passive
(praenuntĭo, praenuntĭas, praenuntiavi, praenuntĭāre, praenuntiatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | praenuntĭor |
II sing. | praenuntĭāris, praenuntĭāre |
III sing. | praenuntĭātur |
I plur. | praenuntĭāmur |
II plur. | praenuntĭamĭni |
III plur. | praenuntĭantur |
IMPARFAIT |
I sing. | praenuntĭābar |
II sing. | praenuntĭabāris, praenuntĭabāre |
III sing. | praenuntĭabātur |
I plur. | praenuntĭabāmur |
II plur. | praenuntĭabamĭni |
III plur. | praenuntĭabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praenuntĭābor |
II sing. | praenuntĭabĕris, praenuntĭabĕre |
III sing. | praenuntĭabĭtur |
I plur. | praenuntĭabĭmur |
II plur. | praenuntĭabimĭni |
III plur. | praenuntĭabuntur |
PARFAIT |
I sing. | praenuntiatus, a, um sum |
II sing. | praenuntiatus, a, um es |
III sing. | praenuntiatus, a, um est |
I plur. | praenuntiati, ae, a sumus |
II plur. | praenuntiati, ae, a estis |
III plur. | praenuntiati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praenuntiatus, a, um eram |
II sing. | praenuntiatus, a, um eras |
III sing. | praenuntiatus, a, um erat |
I plur. | praenuntiati, ae, a eramus |
II plur. | praenuntiati, ae, a eratis |
III plur. | praenuntiati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | praenuntiatus, a, um ero |
II sing. | praenuntiatus, a, um eris |
III sing. | praenuntiatus, a, um erit |
I plur. | praenuntiati, ae, a erimus |
II plur. | praenuntiati, ae, a eritis |
III plur. | praenuntiati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | praenuntĭer |
II sing. | praenuntĭēris, praenuntĭēre |
III sing. | praenuntĭētur |
I plur. | praenuntĭēmur |
II plur. | praenuntĭemĭni |
III plur. | praenuntĭentur |
IMPARFAIT |
I sing. | praenuntĭārer |
II sing. | praenuntĭarēris, praenuntĭarēre |
III sing. | praenuntĭarētur |
I plur. | praenuntĭarēmur |
II plur. | praenuntĭaremĭni |
III plur. | praenuntĭarentur |
PARFAIT |
I sing. | praenuntiatus, a, um sim |
II sing. | praenuntiatus, a, um sis |
III sing. | praenuntiatus, a, um sit |
I plur. | praenuntiati, ae, a simus |
II plur. | praenuntiati, ae, a sitis |
III plur. | praenuntiati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praenuntiatus, a, um essem |
II sing. | praenuntiatus, a, um esses |
III sing. | praenuntiatus, a, um esset |
I plur. | praenuntiati, ae, a essemus |
II plur. | praenuntiati, ae, a essetis |
III plur. | praenuntiati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | praenuntĭāre |
II plur. | praenuntĭamĭni |
FUTUR |
II sing. | praenuntĭātor |
III sing. | praenuntĭātor |
II plur. | |
III plur. | praenuntĭantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
praenuntiatus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
praenuntĭāri |
PARFAIT |
Singolare: | praenuntiatus, a, um esse |
Plurale: | praenuntiati, ae, a esse |
FUTUR |
praenuntiatum esse |
GERUNDIVO |
praenuntĭandus, a, um | |