GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praepondĕror - Diathèse passive

(praepondĕro, praepondĕras, praeponderavi, praepondĕrāre, praeponderatum)

verbe transitif e intransitif I conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praepondĕror
 II sing. praepondĕrāris, praepondĕrāre
 III sing. praepondĕrātur
 I plur. praepondĕrāmur
 II plur. praepondĕramĭni
 III plur. praepondĕrantur
IMPARFAIT
 I sing. praepondĕrābar
 II sing. praepondĕrabāris, praepondĕrabāre
 III sing. praepondĕrabātur
 I plur. praepondĕrabāmur
 II plur. praepondĕrabamĭni
 III plur. praepondĕrabantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. praepondĕrābor
 II sing. praepondĕrabĕris, praepondĕrabĕre
 III sing. praepondĕrabĭtur
 I plur. praepondĕrabĭmur
 II plur. praepondĕrabimĭni
 III plur. praepondĕrabuntur
PARFAIT
 I sing. praeponderatus, –a, –um sum
 II sing. praeponderatus, –a, –um es
 III sing. praeponderatus, –a, –um est
 I plur. praeponderati, –ae, –a sumus
 II plur. praeponderati, –ae, –a estis
 III plur. praeponderati, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praeponderatus, –a, –um eram
 II sing. praeponderatus, –a, –um eras
 III sing. praeponderatus, –a, –um erat
 I plur. praeponderati, –ae, –a eramus
 II plur. praeponderati, –ae, –a eratis
 III plur. praeponderati, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praeponderatus, –a, –um ero
 II sing. praeponderatus, –a, –um eris
 III sing. praeponderatus, –a, –um erit
 I plur. praeponderati, –ae, –a erimus
 II plur. praeponderati, –ae, –a eritis
 III plur. praeponderati, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praepondĕrer
 II sing. praepondĕrēris, praepondĕrēre
 III sing. praepondĕrētur
 I plur. praepondĕrēmur
 II plur. praepondĕremĭni
 III plur. praepondĕrentur
IMPARFAIT
 I sing. praepondĕrārer
 II sing. praepondĕrarēris, praepondĕrarēre
 III sing. praepondĕrarētur
 I plur. praepondĕrarēmur
 II plur. praepondĕraremĭni
 III plur. praepondĕrarentur
PARFAIT
 I sing. praeponderatus, –a, –um sim
 II sing. praeponderatus, –a, –um sis
 III sing. praeponderatus, –a, –um sit
 I plur. praeponderati, –ae, –a simus
 II plur. praeponderati, –ae, –a sitis
 III plur. praeponderati, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praeponderatus, –a, –um essem
 II sing. praeponderatus, –a, –um esses
 III sing. praeponderatus, –a, –um esset
 I plur. praeponderati, –ae, –a essemus
 II plur. praeponderati, –ae, –a essetis
 III plur. praeponderati, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praepondĕrāre
 II plur. praepondĕramĭni
FUTUR
 II sing. praepondĕrātor
 III sing. praepondĕrātor
 II plur. –
 III plur. praepondĕrantor
PARTICIPE
PARFAIT
 praeponderatus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 praepondĕrāri
PARFAIT
 Singolare: praeponderatus, –a, –um esse
 Plurale: praeponderati, –ae, –a esse
FUTUR
 praeponderatum esse
GERUNDIVO
 praepondĕrandus, –a, –um
SUPIN
 praeponderatu

Voir la forme active de ce verbe


<<  praepondĕro praepōnens  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAEPONDEROR100}} ---CACHE---