Déclinaison / Conjugueur latin
praerĭpĭor - Diathèse passive
(praerĭpĭo, praerĭpis, praeripui, praerĭpĕre, praereptum)
verbe transitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praerĭpĭor |
| II sing. | praerĭpĕris, praerĭpĕre |
| III sing. | praerĭpĭtur |
| I plur. | praerĭpĭmur |
| II plur. | praerĭpimĭni |
| III plur. | praerĭpiuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praerĭpiēbar |
| II sing. | praerĭpiebāris, praerĭpiebāre |
| III sing. | praerĭpiebātur |
| I plur. | praerĭpiebāmur |
| II plur. | praerĭpiebamĭni |
| III plur. | praerĭpiebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praerĭpĭar |
| II sing. | praerĭpiēris, praerĭpiēre |
| III sing. | praerĭpiētur |
| I plur. | praerĭpiēmur |
| II plur. | praerĭpiemĭni |
| III plur. | praerĭpientur |
| PARFAIT |
| I sing. | praereptus, –a, –um sum |
| II sing. | praereptus, –a, –um es |
| III sing. | praereptus, –a, –um est |
| I plur. | praerepti, –ae, –a sumus |
| II plur. | praerepti, –ae, –a estis |
| III plur. | praerepti, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praereptus, –a, –um eram |
| II sing. | praereptus, –a, –um eras |
| III sing. | praereptus, –a, –um erat |
| I plur. | praerepti, –ae, –a eramus |
| II plur. | praerepti, –ae, –a eratis |
| III plur. | praerepti, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praereptus, –a, –um ero |
| II sing. | praereptus, –a, –um eris |
| III sing. | praereptus, –a, –um erit |
| I plur. | praerepti, –ae, –a erimus |
| II plur. | praerepti, –ae, –a eritis |
| III plur. | praerepti, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praerĭpĭar |
| II sing. | praerĭpiāris, praerĭpiāre |
| III sing. | praerĭpiātur |
| I plur. | praerĭpiāmur |
| II plur. | praerĭpiamĭni |
| III plur. | praerĭpiantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praerĭpĕrer |
| II sing. | praerĭperēris, praerĭperēre |
| III sing. | praerĭperētur |
| I plur. | praerĭperēmur |
| II plur. | praerĭperemĭni |
| III plur. | praerĭperentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praereptus, –a, –um sim |
| II sing. | praereptus, –a, –um sis |
| III sing. | praereptus, –a, –um sit |
| I plur. | praerepti, –ae, –a simus |
| II plur. | praerepti, –ae, –a sitis |
| III plur. | praerepti, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praereptus, –a, –um essem |
| II sing. | praereptus, –a, –um esses |
| III sing. | praereptus, –a, –um esset |
| I plur. | praerepti, –ae, –a essemus |
| II plur. | praerepti, –ae, –a essetis |
| III plur. | praerepti, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | – |
| II plur. | – |
| FUTUR |
| II sing. | – |
| III sing. | – |
| II plur. | – |
| III plur. | – |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praereptus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praerĭpi |
| PARFAIT |
| Singolare: | praereptus, –a, –um esse |
| Plurale: | praerepti, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| praereptum esse |
| GERUNDIVO |
| praerĭpiendus, –a, –um |
| SUPIN |
| praereptu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAERIPIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
