Déclinaison / Conjugueur latin
praerŏgor - Diathèse passive
(praerŏgo, praerŏgas, praerogavi, praerŏgāre, praerogatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | praerŏgor |
II sing. | praerŏgāris, praerŏgāre |
III sing. | praerŏgātur |
I plur. | praerŏgāmur |
II plur. | praerŏgamĭni |
III plur. | praerŏgantur |
IMPARFAIT |
I sing. | praerŏgābar |
II sing. | praerŏgabāris, praerŏgabāre |
III sing. | praerŏgabātur |
I plur. | praerŏgabāmur |
II plur. | praerŏgabamĭni |
III plur. | praerŏgabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praerŏgābor |
II sing. | praerŏgabĕris, praerŏgabĕre |
III sing. | praerŏgabĭtur |
I plur. | praerŏgabĭmur |
II plur. | praerŏgabimĭni |
III plur. | praerŏgabuntur |
PARFAIT |
I sing. | praerogatus, a, um sum |
II sing. | praerogatus, a, um es |
III sing. | praerogatus, a, um est |
I plur. | praerogati, ae, a sumus |
II plur. | praerogati, ae, a estis |
III plur. | praerogati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praerogatus, a, um eram |
II sing. | praerogatus, a, um eras |
III sing. | praerogatus, a, um erat |
I plur. | praerogati, ae, a eramus |
II plur. | praerogati, ae, a eratis |
III plur. | praerogati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | praerogatus, a, um ero |
II sing. | praerogatus, a, um eris |
III sing. | praerogatus, a, um erit |
I plur. | praerogati, ae, a erimus |
II plur. | praerogati, ae, a eritis |
III plur. | praerogati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | praerŏger |
II sing. | praerŏgēris, praerŏgēre |
III sing. | praerŏgētur |
I plur. | praerŏgēmur |
II plur. | praerŏgemĭni |
III plur. | praerŏgentur |
IMPARFAIT |
I sing. | praerŏgārer |
II sing. | praerŏgarēris, praerŏgarēre |
III sing. | praerŏgarētur |
I plur. | praerŏgarēmur |
II plur. | praerŏgaremĭni |
III plur. | praerŏgarentur |
PARFAIT |
I sing. | praerogatus, a, um sim |
II sing. | praerogatus, a, um sis |
III sing. | praerogatus, a, um sit |
I plur. | praerogati, ae, a simus |
II plur. | praerogati, ae, a sitis |
III plur. | praerogati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praerogatus, a, um essem |
II sing. | praerogatus, a, um esses |
III sing. | praerogatus, a, um esset |
I plur. | praerogati, ae, a essemus |
II plur. | praerogati, ae, a essetis |
III plur. | praerogati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | praerŏgāre |
II plur. | praerŏgamĭni |
FUTUR |
II sing. | praerŏgātor |
III sing. | praerŏgātor |
II plur. | |
III plur. | praerŏgantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
praerogatus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
praerŏgāri |
PARFAIT |
Singolare: | praerogatus, a, um esse |
Plurale: | praerogati, ae, a esse |
FUTUR |
praerogatum esse |
GERUNDIVO |
praerŏgandus, a, um | |