Déclinaison / Conjugueur latin
praescĭo - Diathèse active
(praescĭo, praescis, praescii, praescīre, praescitum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praescĭo |
| II sing. | praescis |
| III sing. | praescit |
| I plur. | praescīmus |
| II plur. | praescītis |
| III plur. | praescĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praesciēbam |
| II sing. | praesciēbas |
| III sing. | praesciēbat |
| I plur. | praesciebāmus |
| II plur. | praesciebātis |
| III plur. | praesciēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praescĭam |
| II sing. | praescĭes |
| III sing. | praescĭet |
| I plur. | praesciēmus |
| II plur. | praesciētis |
| III plur. | praescĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | praescii o praescivi |
| II sing. | praesciisti o praescivisti |
| III sing. | praesciit o praescivit |
| I plur. | praesciĭmus o praescivĭmus |
| II plur. | praesciistis o praescivistis |
| III plur. | praesciērunt o praescivērunt, ēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praesciĕram o praescivĕram |
| II sing. | praesciĕras o praescivĕras |
| III sing. | praesciĕrat o praescivĕrat |
| I plur. | praescierāmus o praesciverāmus |
| II plur. | praescierātis o praesciverātis |
| III plur. | praesciĕrant o praescivĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praesciĕro o praescivĕro |
| II sing. | praesciĕris o praescivĕris |
| III sing. | praesciĕrit o praescivĕrit |
| I plur. | praescierĭmus o praesciverĭmus |
| II plur. | praescierĭtis o praesciverĭtis |
| III plur. | praesciĕrint o praescivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praescĭam |
| II sing. | praescĭas |
| III sing. | praescĭat |
| I plur. | praesciāmus |
| II plur. | praesciātis |
| III plur. | praescĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praescīrem |
| II sing. | praescīres |
| III sing. | praescīret |
| I plur. | praescirēmus |
| II plur. | praescirētis |
| III plur. | praescīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | praesciĕrim o praescivĕrim |
| II sing. | praesciĕris o praescivĕris |
| III sing. | praesciĕrit o praescivĕrit |
| I plur. | praescierĭmus o praesciverĭmus |
| II plur. | praescierĭtis o praesciverĭtis |
| III plur. | praesciĕrint o praescivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praesciissem o praescivissem |
| II sing. | praesciisses o praescivisses |
| III sing. | praesciisset o praescivisset |
| I plur. | praesciissēmus o praescivissēmus |
| II plur. | praesciissētis o praescivissētis |
| III plur. | praesciissent o praescivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praesci |
| II plur. | praescīte |
| FUTUR |
| II sing. | praescīto |
| III sing. | praescīto |
| II plur. | praescitōte |
| III plur. | praesciunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praesciens, –ientis |
| FUTUR |
| praescitūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praescīre |
| PARFAIT |
| praesciisse o praescivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praescitūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praescitūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praesciendi |
| Datif: | praesciendo |
| Accusatif: | ad praesciendum |
| Ablatif: | praesciendo |
| SUPIN |
| praescitum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAESCIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
