Déclinaison / Conjugueur latin
praescisco - Diathèse active
(praescisco, praesciscis, praesciscĕre, praescivi)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praescisco |
| II sing. | praesciscis |
| III sing. | praesciscit |
| I plur. | praesciscĭmus |
| II plur. | praesciscĭtis |
| III plur. | praesciscunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praesciscēbam |
| II sing. | praesciscēbas |
| III sing. | praesciscēbat |
| I plur. | praesciscebāmus |
| II plur. | praesciscebātis |
| III plur. | praesciscēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praesciscam |
| II sing. | praescisces |
| III sing. | praesciscet |
| I plur. | praesciscēmus |
| II plur. | praesciscētis |
| III plur. | praesciscent |
| PARFAIT |
| I sing. | praescivi |
| II sing. | praescivisti |
| III sing. | praescivit |
| I plur. | praescivĭmus |
| II plur. | praescivistis |
| III plur. | praescivērunt, praescivēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praescivĕram |
| II sing. | praescivĕras |
| III sing. | praescivĕrat |
| I plur. | praesciverāmus |
| II plur. | praesciverātis |
| III plur. | praescivĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praescivĕro |
| II sing. | praescivĕris |
| III sing. | praescivĕrit |
| I plur. | praesciverĭmus |
| II plur. | praesciverĭtis |
| III plur. | praescivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praesciscam |
| II sing. | praesciscas |
| III sing. | praesciscat |
| I plur. | praesciscāmus |
| II plur. | praesciscātis |
| III plur. | praesciscant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praesciscĕrem |
| II sing. | praesciscĕres |
| III sing. | praesciscĕret |
| I plur. | praesciscerēmus |
| II plur. | praesciscerētis |
| III plur. | praesciscĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | praescivĕrim |
| II sing. | praescivĕris |
| III sing. | praescivĕrit |
| I plur. | praesciverĭmus |
| II plur. | praesciverĭtis |
| III plur. | praescivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praescivissem |
| II sing. | praescivisses |
| III sing. | praescivisset |
| I plur. | praescivissēmus |
| II plur. | praescivissētis |
| III plur. | praescivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praesciscĕ |
| II plur. | praesciscĭte |
| FUTUR |
| II sing. | praesciscĭto |
| III sing. | praesciscĭto |
| II plur. | praesciscitōte |
| III plur. | praesciscunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praesciscens, –entis |
| FUTUR |
| – |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praesciscĕre |
| PARFAIT |
| praescivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | – |
| Plurale: | – |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praesciscendi |
| Datif: | praesciscendo |
| Accusatif: | ad praesciscendum |
| Ablatif: | praesciscendo |
| SUPIN |
| – |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAESCISCO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
