Déclinaison / Conjugueur latin
praesēmĭno - Diathèse active
(praesēmĭno, praesēmĭnas, praeseminavi, praesēmĭnāre, praeseminatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praesēmĭno |
| II sing. | praesēmĭnas |
| III sing. | praesēmĭnat |
| I plur. | praesēmĭnāmus |
| II plur. | praesēmĭnātis |
| III plur. | praesēmĭnant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praesēmĭnābam |
| II sing. | praesēmĭnābas |
| III sing. | praesēmĭnābat |
| I plur. | praesēmĭnabāmus |
| II plur. | praesēmĭnabātis |
| III plur. | praesēmĭnābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praesēmĭnābo |
| II sing. | praesēmĭnābis |
| III sing. | praesēmĭnābit |
| I plur. | praesēmĭnabĭmus |
| II plur. | praesēmĭnabĭtis |
| III plur. | praesēmĭnābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | praeseminavi |
| II sing. | praeseminavisti |
| III sing. | praeseminavit |
| I plur. | praeseminavĭmus |
| II plur. | praeseminavistis |
| III plur. | praeseminavērunt, praeseminavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeseminavĕram |
| II sing. | praeseminavĕras |
| III sing. | praeseminavĕrat |
| I plur. | praeseminaverāmus |
| II plur. | praeseminaverātis |
| III plur. | praeseminavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praeseminavĕro |
| II sing. | praeseminavĕris |
| III sing. | praeseminavĕrit |
| I plur. | praeseminaverĭmus |
| II plur. | praeseminaverĭtis |
| III plur. | praeseminavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praesēmĭnem |
| II sing. | praesēmĭnes |
| III sing. | praesēmĭnet |
| I plur. | praesēmĭnēmus |
| II plur. | praesēmĭnētis |
| III plur. | praesēmĭnent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praesēmĭnārem |
| II sing. | praesēmĭnāres |
| III sing. | praesēmĭnāret |
| I plur. | praesēmĭnarēmus |
| II plur. | praesēmĭnarētis |
| III plur. | praesēmĭnārent |
| PARFAIT |
| I sing. | praeseminavĕrim |
| II sing. | praeseminavĕris |
| III sing. | praeseminavĕrit |
| I plur. | praeseminaverĭmus |
| II plur. | praeseminaverĭtis |
| III plur. | praeseminavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeseminavissem |
| II sing. | praeseminavisses |
| III sing. | praeseminavisset |
| I plur. | praeseminavissēmus |
| II plur. | praeseminavissētis |
| III plur. | praeseminavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praesēmĭna |
| II plur. | praesēmĭnāte |
| FUTUR |
| II sing. | praesēmĭnāto |
| III sing. | praesēmĭnāto |
| II plur. | praesēmĭnatōte |
| III plur. | praesēmĭnanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praesēmĭnans, –antis |
| FUTUR |
| praeseminatūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praesēmĭnāre |
| PARFAIT |
| praeseminavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praeseminatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praeseminatūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praesēmĭnandi |
| Datif: | praesēmĭnando |
| Accusatif: | ad praesēmĭnandum |
| Ablatif: | praesēmĭnando |
| SUPIN |
| praeseminatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAESEMINO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
