Déclinaison / Conjugueur latin
praesēmĭnor - Diathèse passive
(praesēmĭno, praesēmĭnas, praeseminavi, praesēmĭnāre, praeseminatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | praesēmĭnor |
II sing. | praesēmĭnāris, praesēmĭnāre |
III sing. | praesēmĭnātur |
I plur. | praesēmĭnāmur |
II plur. | praesēmĭnamĭni |
III plur. | praesēmĭnantur |
IMPARFAIT |
I sing. | praesēmĭnābar |
II sing. | praesēmĭnabāris, praesēmĭnabāre |
III sing. | praesēmĭnabātur |
I plur. | praesēmĭnabāmur |
II plur. | praesēmĭnabamĭni |
III plur. | praesēmĭnabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praesēmĭnābor |
II sing. | praesēmĭnabĕris, praesēmĭnabĕre |
III sing. | praesēmĭnabĭtur |
I plur. | praesēmĭnabĭmur |
II plur. | praesēmĭnabimĭni |
III plur. | praesēmĭnabuntur |
PARFAIT |
I sing. | praeseminatus, a, um sum |
II sing. | praeseminatus, a, um es |
III sing. | praeseminatus, a, um est |
I plur. | praeseminati, ae, a sumus |
II plur. | praeseminati, ae, a estis |
III plur. | praeseminati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praeseminatus, a, um eram |
II sing. | praeseminatus, a, um eras |
III sing. | praeseminatus, a, um erat |
I plur. | praeseminati, ae, a eramus |
II plur. | praeseminati, ae, a eratis |
III plur. | praeseminati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | praeseminatus, a, um ero |
II sing. | praeseminatus, a, um eris |
III sing. | praeseminatus, a, um erit |
I plur. | praeseminati, ae, a erimus |
II plur. | praeseminati, ae, a eritis |
III plur. | praeseminati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | praesēmĭner |
II sing. | praesēmĭnēris, praesēmĭnēre |
III sing. | praesēmĭnētur |
I plur. | praesēmĭnēmur |
II plur. | praesēmĭnemĭni |
III plur. | praesēmĭnentur |
IMPARFAIT |
I sing. | praesēmĭnārer |
II sing. | praesēmĭnarēris, praesēmĭnarēre |
III sing. | praesēmĭnarētur |
I plur. | praesēmĭnarēmur |
II plur. | praesēmĭnaremĭni |
III plur. | praesēmĭnarentur |
PARFAIT |
I sing. | praeseminatus, a, um sim |
II sing. | praeseminatus, a, um sis |
III sing. | praeseminatus, a, um sit |
I plur. | praeseminati, ae, a simus |
II plur. | praeseminati, ae, a sitis |
III plur. | praeseminati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praeseminatus, a, um essem |
II sing. | praeseminatus, a, um esses |
III sing. | praeseminatus, a, um esset |
I plur. | praeseminati, ae, a essemus |
II plur. | praeseminati, ae, a essetis |
III plur. | praeseminati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | praesēmĭnāre |
II plur. | praesēmĭnamĭni |
FUTUR |
II sing. | praesēmĭnātor |
III sing. | praesēmĭnātor |
II plur. | |
III plur. | praesēmĭnantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
praeseminatus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
praesēmĭnāri |
PARFAIT |
Singolare: | praeseminatus, a, um esse |
Plurale: | praeseminati, ae, a esse |
FUTUR |
praeseminatum esse |
GERUNDIVO |
praesēmĭnandus, a, um | |