Déclinaison / Conjugueur latin
praesigno - Diathèse active
(praesigno, praesignas, praesignavi, praesignāre, praesignatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praesigno |
| II sing. | praesignas |
| III sing. | praesignat |
| I plur. | praesignāmus |
| II plur. | praesignātis |
| III plur. | praesignant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praesignābam |
| II sing. | praesignābas |
| III sing. | praesignābat |
| I plur. | praesignabāmus |
| II plur. | praesignabātis |
| III plur. | praesignābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praesignābo |
| II sing. | praesignābis |
| III sing. | praesignābit |
| I plur. | praesignabĭmus |
| II plur. | praesignabĭtis |
| III plur. | praesignābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | praesignavi |
| II sing. | praesignavisti |
| III sing. | praesignavit |
| I plur. | praesignavĭmus |
| II plur. | praesignavistis |
| III plur. | praesignavērunt, praesignavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praesignavĕram |
| II sing. | praesignavĕras |
| III sing. | praesignavĕrat |
| I plur. | praesignaverāmus |
| II plur. | praesignaverātis |
| III plur. | praesignavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praesignavĕro |
| II sing. | praesignavĕris |
| III sing. | praesignavĕrit |
| I plur. | praesignaverĭmus |
| II plur. | praesignaverĭtis |
| III plur. | praesignavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praesignem |
| II sing. | praesignes |
| III sing. | praesignet |
| I plur. | praesignēmus |
| II plur. | praesignētis |
| III plur. | praesignent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praesignārem |
| II sing. | praesignāres |
| III sing. | praesignāret |
| I plur. | praesignarēmus |
| II plur. | praesignarētis |
| III plur. | praesignārent |
| PARFAIT |
| I sing. | praesignavĕrim |
| II sing. | praesignavĕris |
| III sing. | praesignavĕrit |
| I plur. | praesignaverĭmus |
| II plur. | praesignaverĭtis |
| III plur. | praesignavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praesignavissem |
| II sing. | praesignavisses |
| III sing. | praesignavisset |
| I plur. | praesignavissēmus |
| II plur. | praesignavissētis |
| III plur. | praesignavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praesigna |
| II plur. | praesignāte |
| FUTUR |
| II sing. | praesignāto |
| III sing. | praesignāto |
| II plur. | praesignatōte |
| III plur. | praesignanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praesignans, –antis |
| FUTUR |
| praesignatūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praesignāre |
| PARFAIT |
| praesignavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praesignatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praesignatūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praesignandi |
| Datif: | praesignando |
| Accusatif: | ad praesignandum |
| Ablatif: | praesignando |
| SUPIN |
| praesignatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAESIGNO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
