Déclinaison / Conjugueur latin
praestōlor - Diathèse active
(praestōlor, praestōlāris, praestōlāri, praestolatus, praestolatum)
verbe transitif e intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | praestōlor |
| II sing. | praestōlāris, praestōlāre |
| III sing. | praestōlātur |
| I plur. | praestōlāmur |
| II plur. | praestōlamĭni |
| III plur. | praestōlantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praestōlābar |
| II sing. | praestōlabāris, praestōlabāre |
| III sing. | praestōlabātur |
| I plur. | praestōlabāmur |
| II plur. | praestōlabamĭni |
| III plur. | praestōlabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praestōlābor |
| II sing. | praestōlabĕris, praestōlabĕre |
| III sing. | praestōlabĭtur |
| I plur. | praestōlabĭmur |
| II plur. | praestōlabimĭni |
| III plur. | praestōlabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | praestolatus, –a, –um sum |
| II sing. | praestolatus, –a, –um es |
| III sing. | praestolatus, –a, –um est |
| I plur. | praestolati, –ae, –a sumus |
| II plur. | praestolati, –ae, –a estis |
| III plur. | praestolati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praestolatus, –a, –um eram |
| II sing. | praestolatus, –a, –um eras |
| III sing. | praestolatus, –a, –um erat |
| I plur. | praestolati, –ae, –a eramus |
| II plur. | praestolati, –ae, –a eratis |
| III plur. | praestolati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praestolatus, –a, –um ero |
| II sing. | praestolatus, –a, –um eris |
| III sing. | praestolatus, –a, –um erit |
| I plur. | praestolati, –ae, –a erimus |
| II plur. | praestolati, –ae, –a eritis |
| III plur. | praestolati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praestōler |
| II sing. | praestōlēris, praestōlēre |
| III sing. | praestōlētur |
| I plur. | praestōlēmur |
| II plur. | praestōlemĭni |
| III plur. | praestōlentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praestōlārer |
| II sing. | praestōlarēris, praestōlarēre |
| III sing. | praestōlarētur |
| I plur. | praestōlarēmur |
| II plur. | praestōlaremĭni |
| III plur. | praestōlarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praestolatus, –a, –um sim |
| II sing. | praestolatus, –a, –um sis |
| III sing. | praestolatus, –a, –um sit |
| I plur. | praestolati, –ae, –a simus |
| II plur. | praestolati, –ae, –a sitis |
| III plur. | praestolati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praestolatus, –a, –um essem |
| II sing. | praestolatus, –a, –um esses |
| III sing. | praestolatus, –a, –um esset |
| I plur. | praestolati, –ae, –a essemus |
| II plur. | praestolati, –ae, –a essetis |
| III plur. | praestolati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praestōlāre |
| II plur. | praestōlamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praestōlātor |
| III sing. | praestōlātor |
| II plur. | – |
| III plur. | praestōlantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praestōlāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praestolatus, –a, –um esse |
| Plurale: | praestolati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | praestolatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praestolatūros, –as, –a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praestōlans, –antis |
| FUTUR |
| praestolatūrūs, –a, –ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | praestolatum |
| Passivo: | praestolatu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praestōlandi |
| Datif: | praestōlando |
| Accusatif: | praestōlandum |
| Ablatif: | praestōlando |
| |
| GERUNDIVO |
| praestōlandus, –a, –um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAESTOLOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
