GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praestor - Diathèse passive

(praesto, praestas, praestiti, praestāre, praestatum)

verbe transitif e intransitif I conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praestor
 II sing. praestāris, praestāre
 III sing. praestātur
 I plur. praestāmur
 II plur. praestamĭni
 III plur. praestantur
IMPARFAIT
 I sing. praestābar
 II sing. praestabāris, praestabāre
 III sing. praestabātur
 I plur. praestabāmur
 II plur. praestabamĭni
 III plur. praestabantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. praestābor
 II sing. praestabĕris, praestabĕre
 III sing. praestabĭtur
 I plur. praestabĭmur
 II plur. praestabimĭni
 III plur. praestabuntur
PARFAIT
 I sing. praestatus o praestitus, –a, –um sum
 II sing. praestatus o praestitus, –a, –um es
 III sing. praestatus o praestitus, –a, –um est
 I plur. praestati o praestiti, –ae, –a sumus
 II plur. praestati o praestiti, –ae, –a estis
 III plur. praestati o praestiti, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praestatus o praestitus, –a, –um eram
 II sing. praestatus o praestitus, –a, –um eras
 III sing. praestatus o praestitus, –a, –um erat
 I plur. praestati o praestiti, –ae, –a eramus
 II plur. praestati o praestiti, –ae, –a eratis
 III plur. praestati o praestiti, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praestatus o praestitus, –a, –um ero
 II sing. praestatus o praestitus, –a, –um eris
 III sing. praestatus o praestitus, –a, –um erit
 I plur. praestati o praestiti, –ae, –a erimus
 II plur. praestati o praestiti, –ae, –a eritis
 III plur. praestati o praestiti, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praester
 II sing. praestēris, praestēre
 III sing. praestētur
 I plur. praestēmur
 II plur. praestemĭni
 III plur. praestentur
IMPARFAIT
 I sing. praestārer
 II sing. praestarēris, praestarēre
 III sing. praestarētur
 I plur. praestarēmur
 II plur. praestaremĭni
 III plur. praestarentur
PARFAIT
 I sing. praestatus o praestitus, –a, –um sim
 II sing. praestatus o praestitus, –a, –um sis
 III sing. praestatus o praestitus, –a, –um sit
 I plur. praestati o praestiti, –ae, –a simus
 II plur. praestati o praestiti, –ae, –a sitis
 III plur. praestati o praestiti, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praestatus o praestitus, –a, –um essem
 II sing. praestatus o praestitus, –a, –um esses
 III sing. praestatus o praestitus, –a, –um esset
 I plur. praestati o praestiti, –ae, –a essemus
 II plur. praestati o praestiti, –ae, –a essetis
 III plur. praestati o praestiti, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praestāre
 II plur. praestamĭni
FUTUR
 II sing. praestātor
 III sing. praestātor
 II plur. –
 III plur. praestantor
PARTICIPE
PARFAIT
 praestatus o praestitus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 praestāri
PARFAIT
 Singolare: praestatus o praestitus, –a, –um esse
 Plurale: praestati o praestiti, –ae, –a esse
FUTUR
 praestatum esse o praestitum esse
GERUNDIVO
 praestandus, –a, –um
SUPIN
 praestatu o praestitu

Voir la forme active de ce verbe


<<  praestōlor praestrangŭlans  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAESTOR100}} ---CACHE---