Déclinaison / Conjugueur latin
praesto - Diathèse active
(praesto, praestas, praestiti, praestāre, praestatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praesto |
| II sing. | praestas |
| III sing. | praestat |
| I plur. | praestāmus |
| II plur. | praestātis |
| III plur. | praestant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praestābam |
| II sing. | praestābas |
| III sing. | praestābat |
| I plur. | praestabāmus |
| II plur. | praestabātis |
| III plur. | praestābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praestābo |
| II sing. | praestābis |
| III sing. | praestābit |
| I plur. | praestabĭmus |
| II plur. | praestabĭtis |
| III plur. | praestābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | praestiti, praestavi |
| II sing. | praestitisti |
| III sing. | praestitit |
| I plur. | praestitĭmus |
| II plur. | praestitistis |
| III plur. | praestitēreunt, praestitēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praestitĕram |
| II sing. | praestitĕras |
| III sing. | praestitĕrat |
| I plur. | praestiterāmus |
| II plur. | praestiterātis |
| III plur. | praestitĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praestitĕro |
| II sing. | praestitĕris |
| III sing. | praestitĕrit |
| I plur. | praestiterĭmus |
| II plur. | praestiterĭtis |
| III plur. | praestitĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praestem |
| II sing. | praestes |
| III sing. | praestet |
| I plur. | praestēmus |
| II plur. | praestētis |
| III plur. | praestent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praestārem |
| II sing. | praestāres |
| III sing. | praestāret |
| I plur. | praestarēmus |
| II plur. | praestarētis |
| III plur. | praestārent |
| PARFAIT |
| I sing. | praestitĕrim |
| II sing. | praestitĕris |
| III sing. | praestitĕrit |
| I plur. | praestiterĭmus |
| II plur. | praestiterĭtis |
| III plur. | praestitĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praestitissem |
| II sing. | praestitisses |
| III sing. | praestitisset |
| I plur. | praestitissēmus |
| II plur. | praestitissētis |
| III plur. | praestitissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praesta |
| II plur. | praestāte |
| FUTUR |
| II sing. | praestāto |
| III sing. | praestāto |
| II plur. | praestatōte |
| III plur. | praestanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praestans, –antis |
| FUTUR |
| praestatūrūs o praestitūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praestāre |
| PARFAIT |
| praestitisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praestatūrūm o praestitūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praestatūros o praestitūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praestandi |
| Datif: | praestando |
| Accusatif: | ad praestandum |
| Ablatif: | praestando |
| SUPIN |
| praestatum o praestitum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAESTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
