Déclinaison / Conjugueur latin
praestĭtŭo - Diathèse active
(praestĭtŭo, praestĭtŭis, praestitui, praestĭtŭĕre, praestitutum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praestĭtŭo |
| II sing. | praestĭtŭis |
| III sing. | praestĭtŭit |
| I plur. | praestĭtŭĭmus |
| II plur. | praestĭtŭĭtis |
| III plur. | praestĭtŭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praestĭtŭēbam |
| II sing. | praestĭtŭēbas |
| III sing. | praestĭtŭēbat |
| I plur. | praestĭtŭebāmus |
| II plur. | praestĭtŭebātis |
| III plur. | praestĭtŭēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praestĭtŭam |
| II sing. | praestĭtŭes |
| III sing. | praestĭtŭet |
| I plur. | praestĭtŭēmus |
| II plur. | praestĭtŭētis |
| III plur. | praestĭtŭent |
| PARFAIT |
| I sing. | praestitui |
| II sing. | praestituisti |
| III sing. | praestituit |
| I plur. | praestituĭmus |
| II plur. | praestituistis |
| III plur. | praestituērunt, praestituēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praestituĕram |
| II sing. | praestituĕras |
| III sing. | praestituĕrat |
| I plur. | praestituerāmus |
| II plur. | praestituerātis |
| III plur. | praestituĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praestituĕro |
| II sing. | praestituĕris |
| III sing. | praestituĕrit |
| I plur. | praestituerĭmus |
| II plur. | praestituerĭtis |
| III plur. | praestituĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praestĭtŭam |
| II sing. | praestĭtŭas |
| III sing. | praestĭtŭat |
| I plur. | praestĭtŭāmus |
| II plur. | praestĭtŭātis |
| III plur. | praestĭtŭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praestĭtŭĕrem |
| II sing. | praestĭtŭĕres |
| III sing. | praestĭtŭĕret |
| I plur. | praestĭtŭerēmus |
| II plur. | praestĭtŭerētis |
| III plur. | praestĭtŭĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | praestituĕrim |
| II sing. | praestituĕris |
| III sing. | praestituĕrit |
| I plur. | praestituerĭmus |
| II plur. | praestituerĭtis |
| III plur. | praestituĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praestituissem |
| II sing. | praestituisses |
| III sing. | praestituisset |
| I plur. | praestituissēmus |
| II plur. | praestituissētis |
| III plur. | praestituissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praestĭtŭĕ |
| II plur. | praestĭtŭĭte |
| FUTUR |
| II sing. | praestĭtŭĭto |
| III sing. | praestĭtŭĭto |
| II plur. | praestĭtŭitōte |
| III plur. | praestĭtŭunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praestĭtŭens, –entis |
| FUTUR |
| praestitutūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praestĭtŭĕre |
| PARFAIT |
| praestituisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praestitutūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praestitutūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praestĭtŭendi |
| Datif: | praestĭtŭendo |
| Accusatif: | ad praestĭtŭendum |
| Ablatif: | praestĭtŭendo |
| SUPIN |
| praestitutum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAESTITUO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
