GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praestĭnor - Diathèse passive

(praestĭno, praestĭnas, praestinavi, praestĭnāre, praestinatum)

verbe transitif I conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praestĭnor
 II sing. praestĭnāris, praestĭnāre
 III sing. praestĭnātur
 I plur. praestĭnāmur
 II plur. praestĭnamĭni
 III plur. praestĭnantur
IMPARFAIT
 I sing. praestĭnābar
 II sing. praestĭnabāris, praestĭnabāre
 III sing. praestĭnabātur
 I plur. praestĭnabāmur
 II plur. praestĭnabamĭni
 III plur. praestĭnabantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. praestĭnābor
 II sing. praestĭnabĕris, praestĭnabĕre
 III sing. praestĭnabĭtur
 I plur. praestĭnabĭmur
 II plur. praestĭnabimĭni
 III plur. praestĭnabuntur
PARFAIT
 I sing. praestinatus, –a, –um sum
 II sing. praestinatus, –a, –um es
 III sing. praestinatus, –a, –um est
 I plur. praestinati, –ae, –a sumus
 II plur. praestinati, –ae, –a estis
 III plur. praestinati, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praestinatus, –a, –um eram
 II sing. praestinatus, –a, –um eras
 III sing. praestinatus, –a, –um erat
 I plur. praestinati, –ae, –a eramus
 II plur. praestinati, –ae, –a eratis
 III plur. praestinati, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praestinatus, –a, –um ero
 II sing. praestinatus, –a, –um eris
 III sing. praestinatus, –a, –um erit
 I plur. praestinati, –ae, –a erimus
 II plur. praestinati, –ae, –a eritis
 III plur. praestinati, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praestĭner
 II sing. praestĭnēris, praestĭnēre
 III sing. praestĭnētur
 I plur. praestĭnēmur
 II plur. praestĭnemĭni
 III plur. praestĭnentur
IMPARFAIT
 I sing. praestĭnārer
 II sing. praestĭnarēris, praestĭnarēre
 III sing. praestĭnarētur
 I plur. praestĭnarēmur
 II plur. praestĭnaremĭni
 III plur. praestĭnarentur
PARFAIT
 I sing. praestinatus, –a, –um sim
 II sing. praestinatus, –a, –um sis
 III sing. praestinatus, –a, –um sit
 I plur. praestinati, –ae, –a simus
 II plur. praestinati, –ae, –a sitis
 III plur. praestinati, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praestinatus, –a, –um essem
 II sing. praestinatus, –a, –um esses
 III sing. praestinatus, –a, –um esset
 I plur. praestinati, –ae, –a essemus
 II plur. praestinati, –ae, –a essetis
 III plur. praestinati, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praestĭnāre
 II plur. praestĭnamĭni
FUTUR
 II sing. praestĭnātor
 III sing. praestĭnātor
 II plur. –
 III plur. praestĭnantor
PARTICIPE
PARFAIT
 praestinatus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 praestĭnāri
PARFAIT
 Singolare: praestinatus, –a, –um esse
 Plurale: praestinati, –ae, –a esse
FUTUR
 praestinatum esse
GERUNDIVO
 praestĭnandus, –a, –um
SUPIN
 praestinatu

Voir la forme active de ce verbe


<<  praestĭno praestĭtŏr  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAESTINOR100}} ---CACHE---