Déclinaison / Conjugueur latin
praestĭnor - Diathèse passive
(praestĭno, praestĭnas, praestinavi, praestĭnāre, praestinatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | praestĭnor |
II sing. | praestĭnāris, praestĭnāre |
III sing. | praestĭnātur |
I plur. | praestĭnāmur |
II plur. | praestĭnamĭni |
III plur. | praestĭnantur |
IMPARFAIT |
I sing. | praestĭnābar |
II sing. | praestĭnabāris, praestĭnabāre |
III sing. | praestĭnabātur |
I plur. | praestĭnabāmur |
II plur. | praestĭnabamĭni |
III plur. | praestĭnabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praestĭnābor |
II sing. | praestĭnabĕris, praestĭnabĕre |
III sing. | praestĭnabĭtur |
I plur. | praestĭnabĭmur |
II plur. | praestĭnabimĭni |
III plur. | praestĭnabuntur |
PARFAIT |
I sing. | praestinatus, a, um sum |
II sing. | praestinatus, a, um es |
III sing. | praestinatus, a, um est |
I plur. | praestinati, ae, a sumus |
II plur. | praestinati, ae, a estis |
III plur. | praestinati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praestinatus, a, um eram |
II sing. | praestinatus, a, um eras |
III sing. | praestinatus, a, um erat |
I plur. | praestinati, ae, a eramus |
II plur. | praestinati, ae, a eratis |
III plur. | praestinati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | praestinatus, a, um ero |
II sing. | praestinatus, a, um eris |
III sing. | praestinatus, a, um erit |
I plur. | praestinati, ae, a erimus |
II plur. | praestinati, ae, a eritis |
III plur. | praestinati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | praestĭner |
II sing. | praestĭnēris, praestĭnēre |
III sing. | praestĭnētur |
I plur. | praestĭnēmur |
II plur. | praestĭnemĭni |
III plur. | praestĭnentur |
IMPARFAIT |
I sing. | praestĭnārer |
II sing. | praestĭnarēris, praestĭnarēre |
III sing. | praestĭnarētur |
I plur. | praestĭnarēmur |
II plur. | praestĭnaremĭni |
III plur. | praestĭnarentur |
PARFAIT |
I sing. | praestinatus, a, um sim |
II sing. | praestinatus, a, um sis |
III sing. | praestinatus, a, um sit |
I plur. | praestinati, ae, a simus |
II plur. | praestinati, ae, a sitis |
III plur. | praestinati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praestinatus, a, um essem |
II sing. | praestinatus, a, um esses |
III sing. | praestinatus, a, um esset |
I plur. | praestinati, ae, a essemus |
II plur. | praestinati, ae, a essetis |
III plur. | praestinati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | praestĭnāre |
II plur. | praestĭnamĭni |
FUTUR |
II sing. | praestĭnātor |
III sing. | praestĭnātor |
II plur. | |
III plur. | praestĭnantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
praestinatus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
praestĭnāri |
PARFAIT |
Singolare: | praestinatus, a, um esse |
Plurale: | praestinati, ae, a esse |
FUTUR |
praestinatum esse |
GERUNDIVO |
praestĭnandus, a, um | |