Déclinaison / Conjugueur latin
praestĭnor - Diathèse passive
(praestĭno, praestĭnas, praestinavi, praestĭnāre, praestinatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | praestĭnor |
II sing. | praestĭnāris, praestĭnāre |
III sing. | praestĭnātur |
I plur. | praestĭnāmur |
II plur. | praestĭnamĭni |
III plur. | praestĭnantur |
IMPARFAIT |
I sing. | praestĭnābar |
II sing. | praestĭnabāris, praestĭnabāre |
III sing. | praestĭnabātur |
I plur. | praestĭnabāmur |
II plur. | praestĭnabamĭni |
III plur. | praestĭnabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praestĭnābor |
II sing. | praestĭnabĕris, praestĭnabĕre |
III sing. | praestĭnabĭtur |
I plur. | praestĭnabĭmur |
II plur. | praestĭnabimĭni |
III plur. | praestĭnabuntur |
PARFAIT |
I sing. | praestinatus, –a, –um sum |
II sing. | praestinatus, –a, –um es |
III sing. | praestinatus, –a, –um est |
I plur. | praestinati, –ae, –a sumus |
II plur. | praestinati, –ae, –a estis |
III plur. | praestinati, –ae, –a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praestinatus, –a, –um eram |
II sing. | praestinatus, –a, –um eras |
III sing. | praestinatus, –a, –um erat |
I plur. | praestinati, –ae, –a eramus |
II plur. | praestinati, –ae, –a eratis |
III plur. | praestinati, –ae, –a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | praestinatus, –a, –um ero |
II sing. | praestinatus, –a, –um eris |
III sing. | praestinatus, –a, –um erit |
I plur. | praestinati, –ae, –a erimus |
II plur. | praestinati, –ae, –a eritis |
III plur. | praestinati, –ae, –a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | praestĭner |
II sing. | praestĭnēris, praestĭnēre |
III sing. | praestĭnētur |
I plur. | praestĭnēmur |
II plur. | praestĭnemĭni |
III plur. | praestĭnentur |
IMPARFAIT |
I sing. | praestĭnārer |
II sing. | praestĭnarēris, praestĭnarēre |
III sing. | praestĭnarētur |
I plur. | praestĭnarēmur |
II plur. | praestĭnaremĭni |
III plur. | praestĭnarentur |
PARFAIT |
I sing. | praestinatus, –a, –um sim |
II sing. | praestinatus, –a, –um sis |
III sing. | praestinatus, –a, –um sit |
I plur. | praestinati, –ae, –a simus |
II plur. | praestinati, –ae, –a sitis |
III plur. | praestinati, –ae, –a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praestinatus, –a, –um essem |
II sing. | praestinatus, –a, –um esses |
III sing. | praestinatus, –a, –um esset |
I plur. | praestinati, –ae, –a essemus |
II plur. | praestinati, –ae, –a essetis |
III plur. | praestinati, –ae, –a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | praestĭnāre |
II plur. | praestĭnamĭni |
FUTUR |
II sing. | praestĭnātor |
III sing. | praestĭnātor |
II plur. | – |
III plur. | praestĭnantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
praestinatus, –a, –um |
INFINITO |
PRÉSENT |
praestĭnāri |
PARFAIT |
Singolare: | praestinatus, –a, –um esse |
Plurale: | praestinati, –ae, –a esse |
FUTUR |
praestinatum esse |
GERUNDIVO |
praestĭnandus, –a, –um |
SUPIN |
praestinatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAESTINOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|