Déclinaison / Conjugueur latin
praestĭno - Diathèse active
(praestĭno, praestĭnas, praestinavi, praestĭnāre, praestinatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praestĭno |
| II sing. | praestĭnas |
| III sing. | praestĭnat |
| I plur. | praestĭnāmus |
| II plur. | praestĭnātis |
| III plur. | praestĭnant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praestĭnābam |
| II sing. | praestĭnābas |
| III sing. | praestĭnābat |
| I plur. | praestĭnabāmus |
| II plur. | praestĭnabātis |
| III plur. | praestĭnābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praestĭnābo |
| II sing. | praestĭnābis |
| III sing. | praestĭnābit |
| I plur. | praestĭnabĭmus |
| II plur. | praestĭnabĭtis |
| III plur. | praestĭnābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | praestinavi |
| II sing. | praestinavisti |
| III sing. | praestinavit |
| I plur. | praestinavĭmus |
| II plur. | praestinavistis |
| III plur. | praestinavērunt, praestinavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praestinavĕram |
| II sing. | praestinavĕras |
| III sing. | praestinavĕrat |
| I plur. | praestinaverāmus |
| II plur. | praestinaverātis |
| III plur. | praestinavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praestinavĕro |
| II sing. | praestinavĕris |
| III sing. | praestinavĕrit |
| I plur. | praestinaverĭmus |
| II plur. | praestinaverĭtis |
| III plur. | praestinavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praestĭnem |
| II sing. | praestĭnes |
| III sing. | praestĭnet |
| I plur. | praestĭnēmus |
| II plur. | praestĭnētis |
| III plur. | praestĭnent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praestĭnārem |
| II sing. | praestĭnāres |
| III sing. | praestĭnāret |
| I plur. | praestĭnarēmus |
| II plur. | praestĭnarētis |
| III plur. | praestĭnārent |
| PARFAIT |
| I sing. | praestinavĕrim |
| II sing. | praestinavĕris |
| III sing. | praestinavĕrit |
| I plur. | praestinaverĭmus |
| II plur. | praestinaverĭtis |
| III plur. | praestinavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praestinavissem |
| II sing. | praestinavisses |
| III sing. | praestinavisset |
| I plur. | praestinavissēmus |
| II plur. | praestinavissētis |
| III plur. | praestinavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praestĭna |
| II plur. | praestĭnāte |
| FUTUR |
| II sing. | praestĭnāto |
| III sing. | praestĭnāto |
| II plur. | praestĭnatōte |
| III plur. | praestĭnanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praestĭnans, –antis |
| FUTUR |
| praestinatūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praestĭnāre |
| PARFAIT |
| praestinavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praestinatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praestinatūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praestĭnandi |
| Datif: | praestĭnando |
| Accusatif: | ad praestĭnandum |
| Ablatif: | praestĭnando |
| SUPIN |
| praestinatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAESTINO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
