Déclinaison / Conjugueur latin
praesurgo - Diathèse active
(praesurgo, praesurgis, praesurgĕre, praesurrexi)
verbe intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praesurgo |
| II sing. | praesurgis |
| III sing. | praesurgit |
| I plur. | praesurgĭmus |
| II plur. | praesurgĭtis |
| III plur. | praesurgunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praesurgēbam |
| II sing. | praesurgēbas |
| III sing. | praesurgēbat |
| I plur. | praesurgebāmus |
| II plur. | praesurgebātis |
| III plur. | praesurgēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praesurgam |
| II sing. | praesurges |
| III sing. | praesurget |
| I plur. | praesurgēmus |
| II plur. | praesurgētis |
| III plur. | praesurgent |
| PARFAIT |
| I sing. | praesurrexi |
| II sing. | praesurrexisti |
| III sing. | praesurrexit |
| I plur. | praesurrexĭmus |
| II plur. | praesurrexistis |
| III plur. | praesurrexērunt, praesurrexēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praesurrexĕram |
| II sing. | praesurrexĕras |
| III sing. | praesurrexĕrat |
| I plur. | praesurrexerāmus |
| II plur. | praesurrexerātis |
| III plur. | praesurrexĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praesurrexĕro |
| II sing. | praesurrexĕris |
| III sing. | praesurrexĕrit |
| I plur. | praesurrexerĭmus |
| II plur. | praesurrexerĭtis |
| III plur. | praesurrexĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praesurgam |
| II sing. | praesurgas |
| III sing. | praesurgat |
| I plur. | praesurgāmus |
| II plur. | praesurgātis |
| III plur. | praesurgant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praesurgĕrem |
| II sing. | praesurgĕres |
| III sing. | praesurgĕret |
| I plur. | praesurgerēmus |
| II plur. | praesurgerētis |
| III plur. | praesurgĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | praesurrexĕrim |
| II sing. | praesurrexĕris |
| III sing. | praesurrexĕrit |
| I plur. | praesurrexerĭmus |
| II plur. | praesurrexerĭtis |
| III plur. | praesurrexĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praesurrexissem |
| II sing. | praesurrexisses |
| III sing. | praesurrexisset |
| I plur. | praesurrexissēmus |
| II plur. | praesurrexissētis |
| III plur. | praesurrexissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praesurgĕ |
| II plur. | praesurgĭte |
| FUTUR |
| II sing. | praesurgĭto |
| III sing. | praesurgĭto |
| II plur. | praesurgitōte |
| III plur. | praesurgunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praesurgens, –entis |
| FUTUR |
| – |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praesurgĕre |
| PARFAIT |
| praesurrexisse |
| FUTUR |
| Singolare: | – |
| Plurale: | – |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praesurgendi |
| Datif: | praesurgendo |
| Accusatif: | ad praesurgendum |
| Ablatif: | praesurgendo |
| SUPIN |
| – |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAESURGO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
