Déclinaison / Conjugueur latin
praetĕgo - Diathèse active
(praetĕgo, praetĕgis, praetexi, praetĕgĕre, praetectum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praetĕgo |
| II sing. | praetĕgis |
| III sing. | praetĕgit |
| I plur. | praetĕgĭmus |
| II plur. | praetĕgĭtis |
| III plur. | praetĕgunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praetĕgēbam |
| II sing. | praetĕgēbas |
| III sing. | praetĕgēbat |
| I plur. | praetĕgebāmus |
| II plur. | praetĕgebātis |
| III plur. | praetĕgēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praetĕgam |
| II sing. | praetĕges |
| III sing. | praetĕget |
| I plur. | praetĕgēmus |
| II plur. | praetĕgētis |
| III plur. | praetĕgent |
| PARFAIT |
| I sing. | praetexi |
| II sing. | praetexisti |
| III sing. | praetexit |
| I plur. | praetexĭmus |
| II plur. | praetexistis |
| III plur. | praetexērunt, praetexēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praetexĕram |
| II sing. | praetexĕras |
| III sing. | praetexĕrat |
| I plur. | praetexerāmus |
| II plur. | praetexerātis |
| III plur. | praetexĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praetexĕro |
| II sing. | praetexĕris |
| III sing. | praetexĕrit |
| I plur. | praetexerĭmus |
| II plur. | praetexerĭtis |
| III plur. | praetexĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praetĕgam |
| II sing. | praetĕgas |
| III sing. | praetĕgat |
| I plur. | praetĕgāmus |
| II plur. | praetĕgātis |
| III plur. | praetĕgant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praetĕgĕrem |
| II sing. | praetĕgĕres |
| III sing. | praetĕgĕret |
| I plur. | praetĕgerēmus |
| II plur. | praetĕgerētis |
| III plur. | praetĕgĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | praetexĕrim |
| II sing. | praetexĕris |
| III sing. | praetexĕrit |
| I plur. | praetexerĭmus |
| II plur. | praetexerĭtis |
| III plur. | praetexĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praetexissem |
| II sing. | praetexisses |
| III sing. | praetexisset |
| I plur. | praetexissēmus |
| II plur. | praetexissētis |
| III plur. | praetexissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praetĕgĕ |
| II plur. | praetĕgĭte |
| FUTUR |
| II sing. | praetĕgĭto |
| III sing. | praetĕgĭto |
| II plur. | praetĕgitōte |
| III plur. | praetĕgunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praetĕgens, –entis |
| FUTUR |
| praetectūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praetĕgĕre |
| PARFAIT |
| praetexisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praetectūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praetectūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praetĕgendi |
| Datif: | praetĕgendo |
| Accusatif: | ad praetĕgendum |
| Ablatif: | praetĕgendo |
| SUPIN |
| praetectum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAETEGO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
