Déclinaison / Conjugueur latin
praetendo - Diathèse active
(praetendo, praetendis, praetendi, praetendĕre, praetentum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praetendo |
| II sing. | praetendis |
| III sing. | praetendit |
| I plur. | praetendĭmus |
| II plur. | praetendĭtis |
| III plur. | praetendunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praetendēbam |
| II sing. | praetendēbas |
| III sing. | praetendēbat |
| I plur. | praetendebāmus |
| II plur. | praetendebātis |
| III plur. | praetendēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praetendam |
| II sing. | praetendes |
| III sing. | praetendet |
| I plur. | praetendēmus |
| II plur. | praetendētis |
| III plur. | praetendent |
| PARFAIT |
| I sing. | praetendi |
| II sing. | praetendisti |
| III sing. | praetendit |
| I plur. | praetendĭmus |
| II plur. | praetendistis |
| III plur. | praetendērunt, praetendēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praetendĕram |
| II sing. | praetendĕras |
| III sing. | praetendĕrat |
| I plur. | praetenderāmus |
| II plur. | praetenderātis |
| III plur. | praetendĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praetendĕro |
| II sing. | praetendĕris |
| III sing. | praetendĕrit |
| I plur. | praetenderĭmus |
| II plur. | praetenderĭtis |
| III plur. | praetendĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praetendam |
| II sing. | praetendas |
| III sing. | praetendat |
| I plur. | praetendāmus |
| II plur. | praetendātis |
| III plur. | praetendant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praetendĕrem |
| II sing. | praetendĕres |
| III sing. | praetendĕret |
| I plur. | praetenderēmus |
| II plur. | praetenderētis |
| III plur. | praetendĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | praetendĕrim |
| II sing. | praetendĕris |
| III sing. | praetendĕrit |
| I plur. | praetenderĭmus |
| II plur. | praetenderĭtis |
| III plur. | praetendĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praetendissem |
| II sing. | praetendisses |
| III sing. | praetendisset |
| I plur. | praetendissēmus |
| II plur. | praetendissētis |
| III plur. | praetendissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praetendĕ |
| II plur. | praetendĭte |
| FUTUR |
| II sing. | praetendĭto |
| III sing. | praetendĭto |
| II plur. | praetenditōte |
| III plur. | praetendunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praetendens, –entis |
| FUTUR |
| praetentūrūs o praetensūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praetendĕre |
| PARFAIT |
| praetendisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praetentūrūm o praetensūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praetentūros o praetensūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praetendendi |
| Datif: | praetendendo |
| Accusatif: | ad praetendendum |
| Ablatif: | praetendendo |
| SUPIN |
| praetentum o praetensum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAETENDO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
