Déclinaison / Conjugueur latin
praetempto - Diathèse active
(praetempto, praetemptas, praetemptavi, praetemptāre, praetemptatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praetempto |
| II sing. | praetemptas |
| III sing. | praetemptat |
| I plur. | praetemptāmus |
| II plur. | praetemptātis |
| III plur. | praetemptant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praetemptābam |
| II sing. | praetemptābas |
| III sing. | praetemptābat |
| I plur. | praetemptabāmus |
| II plur. | praetemptabātis |
| III plur. | praetemptābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praetemptābo |
| II sing. | praetemptābis |
| III sing. | praetemptābit |
| I plur. | praetemptabĭmus |
| II plur. | praetemptabĭtis |
| III plur. | praetemptābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | praetemptavi |
| II sing. | praetemptavisti |
| III sing. | praetemptavit |
| I plur. | praetemptavĭmus |
| II plur. | praetemptavistis |
| III plur. | praetemptavērunt, praetemptavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praetemptavĕram |
| II sing. | praetemptavĕras |
| III sing. | praetemptavĕrat |
| I plur. | praetemptaverāmus |
| II plur. | praetemptaverātis |
| III plur. | praetemptavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praetemptavĕro |
| II sing. | praetemptavĕris |
| III sing. | praetemptavĕrit |
| I plur. | praetemptaverĭmus |
| II plur. | praetemptaverĭtis |
| III plur. | praetemptavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praetemptem |
| II sing. | praetemptes |
| III sing. | praetemptet |
| I plur. | praetemptēmus |
| II plur. | praetemptētis |
| III plur. | praetemptent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praetemptārem |
| II sing. | praetemptāres |
| III sing. | praetemptāret |
| I plur. | praetemptarēmus |
| II plur. | praetemptarētis |
| III plur. | praetemptārent |
| PARFAIT |
| I sing. | praetemptavĕrim |
| II sing. | praetemptavĕris |
| III sing. | praetemptavĕrit |
| I plur. | praetemptaverĭmus |
| II plur. | praetemptaverĭtis |
| III plur. | praetemptavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praetemptavissem |
| II sing. | praetemptavisses |
| III sing. | praetemptavisset |
| I plur. | praetemptavissēmus |
| II plur. | praetemptavissētis |
| III plur. | praetemptavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praetempta |
| II plur. | praetemptāte |
| FUTUR |
| II sing. | praetemptāto |
| III sing. | praetemptāto |
| II plur. | praetemptatōte |
| III plur. | praetemptanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praetemptans, –antis |
| FUTUR |
| praetemptatūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praetemptāre |
| PARFAIT |
| praetemptavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praetemptatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praetemptatūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praetemptandi |
| Datif: | praetemptando |
| Accusatif: | ad praetemptandum |
| Ablatif: | praetemptando |
| SUPIN |
| praetemptatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAETEMPTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
