Déclinaison / Conjugueur latin
praetendor - Diathèse passive
(praetendo, praetendis, praetendi, praetendĕre, praetentum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praetendor |
| II sing. | praetendĕris, praetendĕre |
| III sing. | praetendĭtur |
| I plur. | praetendĭmur |
| II plur. | praetendimĭni |
| III plur. | praetenduntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praetendēbar |
| II sing. | praetendebāris, praetendebāre |
| III sing. | praetendebātur |
| I plur. | praetendebāmur |
| II plur. | praetendebamĭni |
| III plur. | praetendebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praetendar |
| II sing. | praetendēris, praetendēre |
| III sing. | praetendētur |
| I plur. | praetendēmur |
| II plur. | praetendemĭni |
| III plur. | praetendentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praetentus o praetensus, –a, –um sum |
| II sing. | praetentus o praetensus, –a, –um es |
| III sing. | praetentus o praetensus, –a, –um est |
| I plur. | praetenti o praetensi, –ae, –a sumus |
| II plur. | praetenti o praetensi, –ae, –a estis |
| III plur. | praetenti o praetensi, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praetentus o praetensus, –a, –um eram |
| II sing. | praetentus o praetensus, –a, –um eras |
| III sing. | praetentus o praetensus, –a, –um erat |
| I plur. | praetenti o praetensi, –ae, –a eramus |
| II plur. | praetenti o praetensi, –ae, –a eratis |
| III plur. | praetenti o praetensi, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praetentus o praetensus, –a, –um ero |
| II sing. | praetentus o praetensus, –a, –um eris |
| III sing. | praetentus o praetensus, –a, –um erit |
| I plur. | praetenti o praetensi, –ae, –a erimus |
| II plur. | praetenti o praetensi, –ae, –a eritis |
| III plur. | praetenti o praetensi, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praetendar |
| II sing. | praetendāris, praetendāre |
| III sing. | praetendātur |
| I plur. | praetendāmur |
| II plur. | praetendamĭni |
| III plur. | praetendantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praetendĕrer |
| II sing. | praetenderēris, praetenderēre |
| III sing. | praetenderētur |
| I plur. | praetenderēmur |
| II plur. | praetenderemĭni |
| III plur. | praetenderentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praetentus o praetensus, –a, –um sim |
| II sing. | praetentus o praetensus, –a, –um sis |
| III sing. | praetentus o praetensus, –a, –um sit |
| I plur. | praetenti o praetensi, –ae, –a simus |
| II plur. | praetenti o praetensi, –ae, –a sitis |
| III plur. | praetenti o praetensi, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praetentus o praetensus, –a, –um essem |
| II sing. | praetentus o praetensus, –a, –um esses |
| III sing. | praetentus o praetensus, –a, –um esset |
| I plur. | praetenti o praetensi, –ae, –a essemus |
| II plur. | praetenti o praetensi, –ae, –a essetis |
| III plur. | praetenti o praetensi, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praetendĕre |
| II plur. | praetendimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praetendĭtor |
| III sing. | praetendĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | praetenduntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praetentus o praetensus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praetendi |
| PARFAIT |
| Singolare: | praetentus o praetensus, –a, –um esse |
| Plurale: | praetenti o praetensi, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| praetentum esse o praetensum esse |
| GERUNDIVO |
| praetendendus, –a, –um |
| SUPIN |
| praetentu o praetensu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAETENDOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
