GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praeterfĕror - Diathèse passive

(praeterfĕro, {praeterfĕrs}, praeterfĕrre, praeterlatum)

verbe transitif anomal

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praeterfĕror
 II sing. praeterfĕrris
 III sing. praeterfĕrtur
 I plur. praeterfĕrĭmur
 II plur. praeterfĕrimĭni
 III plur. praeterfĕruntur
IMPARFAIT
 I sing. praeterfĕrēbar
 II sing. praeterfĕrebāris, praeterfĕrebāre
 III sing. praeterfĕrebātur
 I plur. praeterfĕrebāmur
 II plur. praeterfĕrebamĭni
 III plur. praeterfĕrebantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. praeterfĕrar
 II sing. praeterfĕrēris, praeterfĕrēre
 III sing. praeterfĕrētur
 I plur. praeterfĕrēmur
 II plur. praeterfĕremĭni
 III plur. praeterfĕrentur
PARFAIT
 I sing. praeterlatus, –a, –um sum
 II sing. praeterlatus, –a, –um es
 III sing. praeterlatus, –a, –um est
 I plur. praeterlati, –ae, –a sumus
 II plur. praeterlati, –ae, –a estis
 III plur. praeterlati, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praeterlatus, –a, –um eram
 II sing. praeterlatus, –a, –um eras
 III sing. praeterlatus, –a, –um erat
 I plur. praeterlati, –ae, –a eramus
 II plur. praeterlati, –ae, –a eratis
 III plur. praeterlati, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praeterlatus, –a, –um ero
 II sing. praeterlatus, –a, –um eris
 III sing. praeterlatus, –a, –um erit
 I plur. praeterlati, –ae, –a erimus
 II plur. praeterlati, –ae, –a eritis
 III plur. praeterlati, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praeterfĕrar
 II sing. praeterfĕrāris, praeterfĕrāre
 III sing. praeterfĕrātur
 I plur. praeterfĕrāmur
 II plur. praeterfĕramĭni
 III plur. praeterfĕrantur
IMPARFAIT
 I sing. praeterfĕrrer
 II sing. praeterfĕrrēris
 III sing. praeterfĕrrētur
 I plur. praeterfĕrrēmur
 II plur. praeterfĕrremĭni
 III plur. praeterfĕrrentur
PARFAIT
 I sing. praeterlatus, –a, –um sim
 II sing. praeterlatus, –a, –um sis
 III sing. praeterlatus, –a, –um sit
 I plur. praeterlati, –ae, –a simus
 II plur. praeterlati, –ae, –a sitis
 III plur. praeterlati, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praeterlatus, –a, –um essem
 II sing. praeterlatus, –a, –um esses
 III sing. praeterlatus, –a, –um esset
 I plur. praeterlati, –ae, –a essemus
 II plur. praeterlati, –ae, –a essetis
 III plur. praeterlati, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praeterfĕrre
 II plur. praeterfĕrimĭni
FUTUR
 II sing. praeterfĕrĭtor
 III sing. praeterfĕrĭtor
 II plur. –
 III plur. praeterfĕruntor
PARTICIPE
PARFAIT
 praeterlatus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 praeterfĕrri
PARFAIT
 Singolare: praeterlatus, –a, –um esse
 Plurale: praeterlati, –ae, –a esse
FUTUR
 praeterlatum esse
GERUNDIVO
 praeterfĕrendus, –a, –um
SUPIN
 praeterlatu

Voir la forme active de ce verbe


<<  praeterfĕro praeterflŭens  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAETERFEROR100}} ---CACHE---