Déclinaison / Conjugueur latin
praetexo - Diathèse active
(praetexo, praetexis, praetexui, praetexĕre, praetextum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praetexo |
| II sing. | praetexis |
| III sing. | praetexit |
| I plur. | praetexĭmus |
| II plur. | praetexĭtis |
| III plur. | praetexunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praetexēbam |
| II sing. | praetexēbas |
| III sing. | praetexēbat |
| I plur. | praetexebāmus |
| II plur. | praetexebātis |
| III plur. | praetexēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praetexam |
| II sing. | praetexes |
| III sing. | praetexet |
| I plur. | praetexēmus |
| II plur. | praetexētis |
| III plur. | praetexent |
| PARFAIT |
| I sing. | praetexui |
| II sing. | praetexuisti |
| III sing. | praetexuit |
| I plur. | praetexuĭmus |
| II plur. | praetexuistis |
| III plur. | praetexuērunt, praetexuēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praetexuĕram |
| II sing. | praetexuĕras |
| III sing. | praetexuĕrat |
| I plur. | praetexuerāmus |
| II plur. | praetexuerātis |
| III plur. | praetexuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praetexuĕro |
| II sing. | praetexuĕris |
| III sing. | praetexuĕrit |
| I plur. | praetexuerĭmus |
| II plur. | praetexuerĭtis |
| III plur. | praetexuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praetexam |
| II sing. | praetexas |
| III sing. | praetexat |
| I plur. | praetexāmus |
| II plur. | praetexātis |
| III plur. | praetexant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praetexĕrem |
| II sing. | praetexĕres |
| III sing. | praetexĕret |
| I plur. | praetexerēmus |
| II plur. | praetexerētis |
| III plur. | praetexĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | praetexuĕrim |
| II sing. | praetexuĕris |
| III sing. | praetexuĕrit |
| I plur. | praetexuerĭmus |
| II plur. | praetexuerĭtis |
| III plur. | praetexuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praetexuissem |
| II sing. | praetexuisses |
| III sing. | praetexuisset |
| I plur. | praetexuissēmus |
| II plur. | praetexuissētis |
| III plur. | praetexuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praetexĕ |
| II plur. | praetexĭte |
| FUTUR |
| II sing. | praetexĭto |
| III sing. | praetexĭto |
| II plur. | praetexitōte |
| III plur. | praetexunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praetexens, –entis |
| FUTUR |
| praetextūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praetexĕre |
| PARFAIT |
| praetexuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praetextūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praetextūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praetexendi |
| Datif: | praetexendo |
| Accusatif: | ad praetexendum |
| Ablatif: | praetexendo |
| SUPIN |
| praetextum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAETEXO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
