Déclinaison / Conjugueur latin
praetestor - Diathèse active
(praetestor, praetestāris, praetestāri, praetestatus, praetestatum)
verbe transitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | praetestor |
| II sing. | praetestāris, praetestāre |
| III sing. | praetestātur |
| I plur. | praetestāmur |
| II plur. | praetestamĭni |
| III plur. | praetestantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praetestābar |
| II sing. | praetestabāris, praetestabāre |
| III sing. | praetestabātur |
| I plur. | praetestabāmur |
| II plur. | praetestabamĭni |
| III plur. | praetestabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praetestābor |
| II sing. | praetestabĕris, praetestabĕre |
| III sing. | praetestabĭtur |
| I plur. | praetestabĭmur |
| II plur. | praetestabimĭni |
| III plur. | praetestabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | praetestatus, –a, –um sum |
| II sing. | praetestatus, –a, –um es |
| III sing. | praetestatus, –a, –um est |
| I plur. | praetestati, –ae, –a sumus |
| II plur. | praetestati, –ae, –a estis |
| III plur. | praetestati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praetestatus, –a, –um eram |
| II sing. | praetestatus, –a, –um eras |
| III sing. | praetestatus, –a, –um erat |
| I plur. | praetestati, –ae, –a eramus |
| II plur. | praetestati, –ae, –a eratis |
| III plur. | praetestati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praetestatus, –a, –um ero |
| II sing. | praetestatus, –a, –um eris |
| III sing. | praetestatus, –a, –um erit |
| I plur. | praetestati, –ae, –a erimus |
| II plur. | praetestati, –ae, –a eritis |
| III plur. | praetestati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praetester |
| II sing. | praetestēris, praetestēre |
| III sing. | praetestētur |
| I plur. | praetestēmur |
| II plur. | praetestemĭni |
| III plur. | praetestentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praetestārer |
| II sing. | praetestarēris, praetestarēre |
| III sing. | praetestarētur |
| I plur. | praetestarēmur |
| II plur. | praetestaremĭni |
| III plur. | praetestarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praetestatus, –a, –um sim |
| II sing. | praetestatus, –a, –um sis |
| III sing. | praetestatus, –a, –um sit |
| I plur. | praetestati, –ae, –a simus |
| II plur. | praetestati, –ae, –a sitis |
| III plur. | praetestati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praetestatus, –a, –um essem |
| II sing. | praetestatus, –a, –um esses |
| III sing. | praetestatus, –a, –um esset |
| I plur. | praetestati, –ae, –a essemus |
| II plur. | praetestati, –ae, –a essetis |
| III plur. | praetestati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praetestāre |
| II plur. | praetestamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praetestātor |
| III sing. | praetestātor |
| II plur. | – |
| III plur. | praetestantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praetestāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praetestatus, –a, –um esse |
| Plurale: | praetestati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | praetestatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praetestatūros, –as, –a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praetestans, –antis |
| FUTUR |
| praetestatūrūs, –a, –ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | praetestatum |
| Passivo: | praetestatu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praetestandi |
| Datif: | praetestando |
| Accusatif: | praetestandum |
| Ablatif: | praetestando |
| |
| GERUNDIVO |
| praetestandus, –a, –um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAETESTOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
